حیات صحابه – جلد پنجم

پیامبر صو تعلیم نماز به یارانش

طبرانی در الکبیر و بزار از ابو مالک اشجعی و او از پدرش سروایت نموده‏اند که گفت: رسول خدا صوقتی مردی اسلام می‏آورد، نخستین چیزی که به ما یاد می‏داد نماز بود - یا گفت: به او می‏آموخت نماز بود -. هیثمی (۲۹۳/۱) می‏گوید: رجال آن رجال صحیح‌اند.

و ابونعیم از حکم بن عمیر روایت نموده، که گفت: رسول خدا صبه ما می‏آموخت: «وقتی که به‌سوی نماز ایستادید تکبیر بگویید، و دست‏هایتان را بلند کنید، و از گوش‏هایتان بالا ننمایید، و بگویید: «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ تَبَارَكَ اسْمُكَ وَتَعَالَى جَدُّكَ وَلَا إِلَهَ غَيْرُكَ»، «بار خدایا تو پاک و قابل ستایش هستی، اسمت مبارک است، و عظمت و جلالت از منزلت و مرتبه بلند برخوردار است، و معبودی قابل پرستش غیر از تو نیست» [۴۱۵]. این چنین در الکنز (۲۱۷/۴) آمده است.

[۴۱۵] ضعیف. طبرانی. هیثمی در مجمع می گوید: در سند آن یحی بن یعلی الاسلمی است که ضعیف است.