حیات صحابه – جلد پنجم

تهجد عبداللَّه بن عمر ب

ابونعیم در الحلیه (۳۰۳/۱) به سند جید، چنانکه در الاصابه (۳۴۹/۱) آمده، از نافع از ابن عمر بروایت نموده که: وی شب را به نماز زنده می‏داشت، و بعد از آن می‏گفت: از نافع در سحر داخل شده‏ایم؟ پاسخ می‏داد: نخیر، باز نماز را شروع می‏نمود، و بعد از آن می‏گفت: ای نافع، در سحر داخل شده‏ایم؟ می‏گفت: آری، آن گاه می‏نشست و آمرزش می‏خواست و دعا می‏نمود تا اینکه صبح می‏شد. طبرانی مثل این را روایت نموده، رجال آن رجال صحیح‌اند، غیر اسدبن موسی که ثقه است. و ابونعیم همچنان (۳۰۴/۱) از محمد روایت نموده، که گفت: ابن عمر هر بار که در شب بیدار می‏شد نماز می‏گزارد، و نزد وی همچنان از ابوغالب روایت است که گفت: ابن عمر در مکه نزد ما پایین می‏آمد، و در هنگام شب تهجد می‏خواند، و شبی نزدیکی‏های صبح به من گفت: ای ابوغالب آیا بلند نمی‏شوی تا نماز بخوانی؟ اگر چه ثلث قرآن را بخوانی، گفتم: صبح نزدیک شده، ثلث قرآن را چگونه بخوانم؟ گفت: سوره اخلاص ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾معادل ثلث قرآن است.