حیات صحابه – جلد پنجم

دعای زید و سعدبن عباده ب

طبرانی از زید بن ثابت سروایت نموده که: وی وقتی برای خوابیدن بر بسترش پهلو می‏زد می‏گفت: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ غِنَى الأَهْلِ وَالْمَوْلَى، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ تَدْعُوَ عَلَيَّ رَحِمٌ قَطَعْتُهَا». ترجمه: «بار خدایا، من از تو غنای خانواده ومولا را می‏طلبم، و به تو از این پناه می‏برم، که بر من رحمی دعا نماید که قطعش نموده باشم». هیثمی (۱۲۵/۱۰) می‏گوید: اسناد آن جید است.

و ابن سعد (۶۱۴/۳) از عروه روایت نموده که: سعدبن عباده سدعا می‏نمود: «اللهم هب لي حــمدا، وهب لي مجدا، لامجد الا بفعال ولا فعال الا بمال، اللهم لا يصلحني القليل ولا اصلح عليه». ترجمه: «بار خدایا، برایم ستایش ببخش، و برایم بزرگی ببخش، بزرگی جز به عمل قابل دست رسی نیست، و عمل جز به مال ممکن نیست، بار خدایا، مال کم مرا اصلاح نمی‏سازد، و نه من خود را به آن اصلاح کرده می‏توانم».