حیات صحابه – جلد پنجم

قول ابن مسعود درباره استغفار

طبرانی به شکل موقوف از عبداللَّه بن مسعود سروایت نموده، که گفت: هر مردی که سه بار بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وأَتُوبُ إِلَيْهِ»، ترجمه: «از خداوندی آمرزش می‏طلبم که معبودی جز او وجود ندارد، و او زنده و قایم به ذات است و به سویش توبه می‏کنم». برایش بخشیده می‏شود، اگر چه از معرکه فرار نموده باشد. هیثمی (۲۱۰/۱۰) می‏گوید: رجالش ثقه دانسته شده‏اند. و حاکم -۳۱۶/۳) از عبداللَّه بن مسعود روایت نموده، که گفت: اگر گناهان مرا بدانید، دو مرد هم در عقبم نمی‏آیند، و بر سرم خاک می‏ریزید، دوست دارم خداوند گناهی از گناهانم را ببخشد و من عبداللَّه بن روثه [۷۳۲]خوانده شوم. حاکم و ذهبی این را صحیح دانسته‏اند.

[۷۳۲] «روثه» سرگین را می‏گویند. م.