حیات صحابه – جلد پنجم

ابوموسی و قرائت قرآن برای قومی و گوش دادن پیامبر صبرایش

ابویعلی از انس سروایت نموده، که گفت: ابوموسی سدر خانه‏اش نشست، و تعدادی از مردم نزدش جمع شدند، وی شروع نمود و قرآن را برای آنان تلاوت می‏کرد، آن گاه مردی نزد رسول خدا صآمد و گفت: ای رسول خدا، آیا خبر شگفت انگیزی را از ابوموسی به تو نرسانم، در خانه‏ای نشسته و مردمانی نزدش جمع شده‏اند، و او برای‌شان قرآن تلاوت می‏کند، رسول خدا صگفت: «آیا می‏توانی مرا در جایی بنشانی که هیچ کسی از ایشان مرا نبیند؟» گفت: آری، می‏افزاید: آن گاه رسول خدا صبیرون گردید، می‏گوید: و آن مرد وی را در جایی نشانید، که هیچ کسی از ایشان او را نمی‏دید، و قرائت ابوموسی را شنید، فرمود: «وی بر نیی از نی‏های [۵۱۷]آل داود قرائت می‏کند» [۵۱۸]. هیثمی (۳۶۰/۹) می‏گوید: این را ابویعلی روایت نموده، و اسناد آن حسن است. و ابن عساکر این را به مثل آن، چنانکه در الکنز (۹۴/۷) آمده، روایت کرده است.

[۵۱۷] یعنی: بر لهجه‏های آل داود ÷قرآن می‏خواند. م. [۵۱۸] حسن لغیره. ابویعلی (۴۰۹۶) ابن حجر آن را در مطالب العالیة (۴۳۶) ذکر کرده است. بوصیری آن را به علت ضعف یزید الرقاشی ضعیف دانسته و هیثمی آن را حسن دانسته است. می گویم: این حدیث شاهدی از حدیث ابوموسی دارد و اصل آن در صحیحین و المطالب (۴۰۳۷) می‌باشد.