حیات صحابه – جلد پنجم

اذان سعد قرظ برای پیامبر صدر قبا

طبرانی در الکبیر از سعد قرظ سروایت نموده که: پیامبر صدر هر ساعتی که به قبا تشریف می‏آورد، بلال ساذان می‏داد، تا مردم را آگاه نمایند که رسول خدا صآمده است، و آنان نزدش جمع می‏شدند، روزی تشریف آورد، و بلال همراهش نبود، آن گاه زنگی‏ها به‌سوی یکدیگر نگاه نمودند، در این فرصت سعد سبه روی تنه درخت خرمایی رفت و اذان داد، بعد پیامبر خدا صبه او گفت: «چه تو را واداشت که اذان بدهی ای سعد؟» پاسخ داد: «پدر و مادرم فدایت، تو را در میان تعداد اندکی از مردم دیدم، و بلال را هم همراهت ندیدم، و زنگی‏ها را دیدم که به‌سوی یکدیگر نگاه می‏نمودند، و این کار را از تو می‏طلبیدند، بنابراین از آنان بر تو ترسیدم و اذان دادم، فرمود: «به حق رسیدی، ای سعد، وقتی بلال را همراهم ندیدی اذان بده»، و سعد سه بار در حیات رسول خدا صاذان داد [۲۵۵]. هیثمی (۳۳۶/۱) می‏گوید: در این عبدالرحمن بن سعد بن عمار آمده، که ضعیف می‏باشد.

[۲۵۵] ضعیف. طبرانی (۶/ ۴۰/ ۴۱) عبدالرحمن بن سعد چنانکه در المجمع (۱/ ۳۳۶) آمده است ضعیف است.