حیات صحابه – جلد پنجم

انکار عمر سبر کسی از اصحاب که زیاد حدیث روایت می‏نمود

ابن عساکر از ابراهیم بن عبدالرحمن بن عوف روایت نموده، که گفت: به خدا سوگند، عمربن خطاب سقبل از این که وفات نماید، دنبال اصحاب رسول خدا صفرستاد، و ایشان را از بخش‏های مختلف [سرزمین خلافت اسلامی] جمع آوری نمود: عبداللَّه بن حذافه، ابودرداء، ابوذر، عقبه بن عامر ش، و گفت: این همه احادیثی که از رسول خدا صدر سرزمین خلافت پخش نموده‏اید چیست؟ گفتند: ما را باز می‏دارید؟ گفت: نخیر، نزدم اقامت گزینید، نخیر، به خدا سوگند، از من تا زنده هستم جدا نمی‏شوید، ما داناتریم، می‏گیریم و بر شما رد می‏کنیم، و تا این که درگذشت از وی جدا نشدند. این چنین در الکنز (۲۳۹/۵) آمده است. و طبرانی این را در الأوسط از ابراهیم بن عبدالرحمن روایت نموده، که گفت: عمربن خطاب نزد ابن مسعود، ابومسعود انصاری و ابودرداء شفرستاد و گفت: این احادیثی که به کثرت از رسول خدا صروایت می‏کنید چیست؟ و آنان را در مدینه، تا این که به شهادت رسید نگه داشت، هیثمی (۱۴۹/۱) می‏گوید: این یک اثر منقطع است، و ابراهیم در سال بیستم تولد شد، و از زندگی عمر جز سه سال را درک ننموده است. و ابن سعد (۱۵۳/۴) از ابراهیم مثل این را روایت نموده، و ابوذر را به عوض ابومسعود ذکر کرده است.