حیات صحابه – جلد پنجم

قول ابو موسی سدر حالی که در احتضار قرار داشت

ابونعیم در الحلیه (۲۶۲/۱) از ضحاک بن عبدالرحمن روایت نموده، که گفت: وقتی مرگ ابوموسی اشعری سفرارسید جوانانش را طلب نمود و گفت: بروید قبر حفر کنید و وسیع و عمیقش بسازید، آنان آمدند و گفتند: حفر نمودیم ووسیع و عمیقش نمودیم، گفت: به خدا سوگند، این یکی از این دو منزل است: یا این که قبرم بر من وسیع می‏شود، و هر زاویه‏اش چهل گز می‏باشد و باز دروازه به‌سوی جنت به رویم گشوده می‏شود و به‌سوی همسرانم، و منزل هایم و آنچه خداوند تعالی برایم از عزت و کرامت آماده نموده نگاه می‏کنم، و بعد از آن به‌سوی منزلم راه یاب‏تر از امروز به‌سوی خانه‏ام می‏باشم. بعد از آن از خوشبویی و نسیم گوارای آن تا اینکه برانگیخته می‏شوم برایم می‏رسد. اگر غیر از این باشد - که به خداوند از آن پناه می‏بریم - قبرم بر من تنگ خواهد شد، حتی که تنگ‏تر از قرار گرفتن نیزه در آهن پایینیش می‏باشد، بعد از آن برایم دروازه‏ای از دروازه‏های جهنم گشوده می‏شود، و به‌سوی زنجیرهایم و غل هایم و همنشینانم نگاه میکنم، باز به جای نشستنم در جهنم راه یاب‏تر از امروزم به‌سوی خانه‏ام می‏باشم، و بعد از آن از باد سوران و گرمای آن تا اینکه برانگیخته شوم برایم می‏رسد.