حیات صحابه – جلد پنجم

دعای پیامبر صدر پیش روی عایشه به اسم اعظم خداوند

ابن ماجه (ص۶۹۸) از عایشه لروایت نموده، که گفت: از رسول خدا صشنیدم که می‏گفت: «اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الطَّاهِرِ الطَّيِّبِ الْمُبَارَكِ الأَحَبِّ إِلَيْكَ الَّذِى إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَ وَإِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ وَإِذَا اسْتُرْحِمْتَ بِهِ رَحِمْتَ وَإِذَا اسْتُفْرِجْتَ بِهِ فَرَّجْتَ»، ترجمه: «بار خدایا، من تو را به اسم پاک، نیکو، مبارک و محبوب‏ترت سئوال می‏کنم، اسمی که وقتی به آن دعا شوی قبول می‏کنی، و وقتی به آن سئوال شوی می‏دهی و وقتی به آن رحمت تو خواسته شود رحم می‏نمائی، و وقتی به آن گشایشت خواسته شود، گشایش می‏آوری». عایشه اضافه می‏کند: و روزی گفت: «ای عایشه، آیا می‏دانی، خداوند مرا به همان اسمش آگاه گردانیده که وقتی به آن دعا شود پاسخ می‏دهد؟» می‏گوید: گفتم: ای رسول خدا، پدر و مادرم فدایت، آن را به من بیاموز، گفت: «آن برایت لازم نیست ای عایشه»، می‏گوید: آن گاه به گوشه‏ای رفتم و ساعتی نشستم، باز برخاستم و سرش را بوسیدم و گفتم: ای رسول خدا، آن را به من بیاموز، گفت: «ای عایشه برایت مناسب نیست که آن را به تو بیاموزم، و برایت سزاوار نیست، که به آن چیزی از دنیا را سئوال نمایی». می‏افزاید: آن گاه برخاستم، وضو نمودم و دو رکعت نماز گزاردم و بعد از آن گفتم: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ اللَّهَ وَأَدْعُوكَ الرَّحْمَنَ وَأَدْعُوكَ الْبَرَّ الرَّحِيمَ وَأَدْعُوكَ بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى كُلِّهَا مَا عَلِمْتُ مِنْهَا وَمَا لَمْ أَعْلَمْ أَنْ تَغْفِرَ لِي وَتَرْحَمَنِي»، ترجمه: «بار خدایا، من تو را به نام‏اللَّه دعا می‏کنم، و تو را به نام رحمان دعا می‏کنم، و تو را به نام نیکویی کننده و رحیم دعا می‏کنم، و تو را به همه اسمای حسنایت، با آن‏هایی که از نام‏هایت می‏دانم و نمی‏دانم، دعا می‏نمایم، که برایم ببخشی و رحمم نمایی». می‏گوید: آن گاه رسول خدا صخندید و گفت: «آن [۷۸۴]در جمله همین اسمایی هست که به آن‏ها دعا نمودی» [۷۸۵].

[۷۸۴] یعنی اسم اعظم خداوند ﻷ. [۷۸۵] ضعیف. ابن ماجه (۳۸۵۹) آلبانی آن را ضعیف دانسته است.