حیات صحابه – جلد چهارم

قول پیامبر صوقتى که جنازه عبداللَّه بن ذى البِجَادَین حمل شد

ابن ماجه، بغوی، ابن منده و ابونعیم از ادرع سروایت نموده‏اند، که گفت: شبی آمدم که از پیامبر صحراست نمایم، متوجه شدم که شخصی با آواز بلند قرائت می‏کند، آن گاه پیامبر صبیرون رفت، گفتم: ای رسول خدا، این شخص ریاکار است، فرمود: «این عبداللَّه بن ذی البجادین است». بعد وی در مدینه درگذشت، و از تکفین و تجهیزش فارغ شدند، و جسدش را حمل نمودند، آن گاه پیامبر صگفت: «به وی نرمی کنید، خداوند به وی رحم و مهربانی کند، او خدا و رسولش را دوست می‏داشت»، و بر قبر حاضر شد و گفت: «برایش وسیع سازید، خداوند بر وی وسعت نماید»، بعضی اصحاب وی گفتند: ای رسول خدا، بر وی غمگین شدی؟ گفت: «او خدا و رسولش را دوست می‏داشت» [۵۸]- [۵۹].

[۵۸] این چنین در المنتخب (۲۲۴/۵) آمده، و گفته است: در سند وی موسی بن عُبَیده ربذی آمده و ضعیف می‏باشد. [۵۹] ضعیف. ابن ماجه (۱۵۵۹) آلبانی آن را در ضعیف ابن ماجه (۳۴۲) ضعیف دانسته است. در آن موسی بن عبیده الربذی است که ضعیف است: التقریب (۲/ ۲۸۶).