حیات صحابه – جلد چهارم

حدیث ابوذر و ابن مسعود درباره خنده پیامبر ص

ترمذی [۱۵۸۹]از ابوذر سروایت نموده، که گفت: پیامبر خدا صفرمود: «من اولین مردی را که وارد جنت می‏شود، و آخرین مردی را که از آتش بیرون می‏شود می‏دانم، مردی در روز قیامت آورده می‏شود و گفته می‏شود: گناهان صغیره وی را به او عرضه کنید، و کبیره‏های آن از وی پنهان کرده می‏شود، و به او گفته می‏شود: در فلان روز، چنین و چنین عمل نمودی، و او اقرار می‏کند و انکار نمی‏نماید، و از کبیره‏های آن در خوف است، بعد گفته می‏شود: در بدل هر بدی به او یک نیکی بدهید، آن گاه می‏گوید: من گناهانی دارم که در این‏جا نمی‏بینمش». ابوذر می‏گوید: پیامبر خدا صرا دیدم که خندید حتی که دندان‏های پسینش آشکار گردید [۱۵۹۰].

و نزد وی همچنان از عبداللَّه بن مسعود سروایت است که گفت: پیامبر خدا صفرمود: «من آخرین کسی را که از آتش بیرون می‏شود می‏شناسم، مردی است که از آتش بالای دست و پا - [مثل حرکت نمودن طفل] - بیرون می‏شود به او گفته می‏شود: برو و داخل جنت شو»، پیامبر صافزود: «وی می‏رود تا داخل جنت شود، و مردم را می‏یابد که منزل‏ها را گرفته‏اند، آن گاه بر می‏گردد و می‏گوید: ای پروردگارم، مردم منزل‏ها را گرفته‏اند، به او گفته می‏شود: آیا زمانی را که در آن بودی به یاد داری؟ می‏گوید: بلی، به او گفته می‏شود: آرزو کن، آن گاه او آرزو می‏کند، و به او گفته می‏شود: برای تو همان چیزی است که آرزو نمودی، و ده برابر دنیا، وی می‏گوید: آیا به من در حالی که تو پادشاه هستی مسخره می‏کنی!»، عبداللَّه بن مسعود سمی‏گوید: من پیامبر خدا صرا دیدم که می‏خندد، حتی که دندان‏های پسینش آشکار گردید [۱۵۹۱].

[۱۵۸۹] الشمائل (ص۱۶). [۱۵۹۰] مسلم (۱۹۰) ترمذی (۲۵۹۶). [۱۵۹۱] بخاری (۷۵۱۱) مسلم (۱۸۶).