حیات صحابه – جلد چهارم

عمر و امر نمودن ابوعبیده به صبر بر دشمن، و صبر عثمان تا این که مظلومانه به قتل رسید

مالک، ابن ابی شیبه، ابن ابی الدنیا، ابن جریر، حاکم و بیهقی از اسلم روایت نموده‏اند که گفت: ابوعبیده سبه عمربن خطاب سدرباره جمع شدن نیروهای روم و هراس خود از آنها نوشت، عمر سبه او نوشت: اما بعد، هر گاه برای یک بنده مؤمن شدتی نازل گردد، خداوند بعد از آن گشایشی می‏آورد، و یک مشکل هرگز بر دو آسانی غالب نمی‏گردد، خداوند متعال در کتاب خود می‏گوید:

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱصۡبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ ٢٠٠﴾[آل عمران: ۲۰۰].

ترجمه: «ای مومنان صبر کنید و ثابت قدم باشید و خود را آماده سازید و از خدا بترسید تا رستگار شوید» [۱۴۰۸].

[۱۴۰۸] این چنین در الکنز (۱۵۴/۲) آمده، و ابونعیم در الحلیه (۵۸/۱) از عبدالرحمن بن مهدی روایت نموده، که می‏گوید: در عثمان سدو چیز بود، که در ابوبکر و عمر سمانند آن‏ها نبود، صبر وی بر نفسش تا اینکه مظلومانه به قتل رسید، و جمع نمودن مردم بر قرآن.