امر پیامبر صمبنى بر فرصت دادن بزرگتر براى صحبت
بخاری از رافع بن خدیج و سهل بن (ابی) حثمه روایت نموده که: عبداللَّه بن سهل و محیصه بن مسعود شبه خیبر آمدند، ودرمیان درختهای خرما از هم جدا شدند، و عبداللَّه بن سهل به قتل رسید. عبدالرحمن به سهل و حویصه و محیصه فرزندان مسعود نزد پیامبر صآمدند، و درباره قضیه جدا شدن‌شان صحبت نمودند، و عبدالرحمن که خردترین قوم بود شروع نمود، پیامبر صفرمود: «بزرگ را بزرگ گردان» - یحیی میگوید: یعنی باید بزرگتر صحبت کند - بعد در قضیه دوست خویش صحبت نمودند و پیامبر صگفت: «ای خون مقتول خود را - یا اینکه گفت: صاحب‌تان را - به سوگند پنجاه تن‌تان به دست میآورید؟» گفتند: ای پیامبر خدا صکاری است که ما ندیدهایم، فرمود: «پس یهود با سوگند پنجاه تن از ایشان از شما برائت مییابند». گفتند: ای پیامبر خدا صآنها قوم کافراند! بنابراین پیامبر خدا صدیه وی را از طرف خود برای‌شان پرداخت [۶۹۵].
[۶۹۵] بخاری (۶۱۴۲) مسلم (۱۶۶۹) احمد (۳۰۲۴) ترمذی (۱۴۲۲) نسائی (۸/ ۵-۸) و ابن ماجه (۲۶۷۷).