اعراض پیامبر صبر بکربن حارثه
دولابی، ابن منده و ابونعیم از بکربن حارثه سروایت نمودهاند که گفت: در سریهای بودم که رسول خدا صآن را فرستاده بود، پس ما و مشرکین با هم درگیر جنگ شدیم، و بر مردی از مشرکین حمله نمودم و او به نام اسلام از من پناه خواست، ولی من کشتمش. و این خبر به پیامبر صرسید، وی خشمگین شد و از من قصاص خواست. آن گاه خداوند به‌سوی او وحی فرستاد:
﴿وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٍ أَن يَقۡتُلَ مُؤۡمِنًا إِلَّا خَطَ‍ٔٗا﴾[انساء: ۹۲].
ترجمه: «و برای مسلمانی نمیسزد که مسلمانی را بکشد مگر بدون قصد...».
آن گاه از من راضی شد و مرا به خود نزدیک ساخت [۳۸۸].
[۳۸۸] این چنین در الکنز (۳۱۶/۷) آمده است.