حیات صحابه – جلد چهارم

اصلاح پیامبر صدر میان اوس و خزرج

طبرانی از انس بن مالک سروایت نموده، که گفت: اوس و خزرج دو قبیله از انصار بودند، و در جاهلیت در میان‏شان عداوت و دشمنی وجود داشت، هنگامی که پیامبر خدا صنزد آن‏ها آمد، آن عداوت و دشمنی از بین رفت، و خداوند قلب‌هایشان را به هم نزدیک گردانید، در حالی که آن‏ها در یکی از مجالس خویش نشسته بودند، ناگهان مردی از اوس بیتی را مثال زد که در آن هجو خزرج بود، و مردی از خزرج بیتی را مثال زد، که در آن هجو اوس بود، و همینطور او بیتی را تمثیل آورد، و دیگری بیتی را تمثیل آورد، تا اینکه یکی بر جان دیگری حمله نمودند و سلاح‏های خویش را گرفتند، و برای نبرد حرکت نمودند، این خبر به پیامبر خدا صرسید، و وحی [۱۰۴۲]نازل شد، و او با سرعت در حالی که ساق‌هایش برهنه بود نزد آن‏ها آمد، و هنگامی که آن‏ها را دید، فریادشان نمود:

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ ١٠٢﴾[آل عمران: ۱۰۲].

ترجمه: «ای مؤمنان از خدا به حق ترسیدن از وی بترسید، و جز مسلمان نمیرید».

تا اینکه از آیه‏ها فارغ شد، آن‏گاه آن‏ها صلاح‏های خود را از خود دور کردند، و یکدیگر را در حالی که گریه می‏نمودند در آغوش گرفتند [۱۰۴۳]. هیثمی (۸۰/۸) می‏گوید: این را طبرانی در الصغیر روایت نموده، و در آن غسان بن ربیع آمده، و ضعیف می‏باشد.

[۱۰۴۲] در اصل: «الحی» آمده ولی ظاهر «وحی» است. [۱۰۴۳] ضعیف. طبرانی در الصغیر (۵۹۳) در سند آن غسان بن الربیع ضعیف است: (المجمع) (۸/ ۸۰).