حیات صحابه – جلد چهارم

تواضع ابوبکر س

ابن سعد از انیسه روایت نموده، که گفت: دختران قریه گوسفندان خود را نزد ابوبکر سمی‏آوردند، و او به آنان می‏گفت: آیا دوست دارید، که برای‌تان چون دوشیدن ابن عفراء [۱۲۳۷]بدوشم؟ [۱۲۳۸]. و در سیرت خلفا به روایت از عایشه، ابن عمر ابن مسیب و غیر ایشان شنزد ابن سعد و غیر وی گذشت، که در حدیث ایشان آمده: وی مرد تاجری بود، و هر روز صبحگاهان به بازار می‏رفت و خرید و فروش می‏نمود، وی رمه گوسفندی داشت، که غروب نزد وی می‏آمد، و گاهی خود با آن بیرون می‏رفت، و گاهی دیگری آن عمل را به عوض وی انجام می‏داد، و برای او می‏چرانید، وی گوسفندان قریه را برای‌شان می‏دوشید، هنگامی که برای خلافت بیعت صورت گرفت، دختری در قریه گفت: اکنون شیرده‏های منزل ما، برای ما دوشیده نمی‏شوند، و این را ابوبکر سشنید و گفت: نه، این چنین نیست، به جانم سوگند، آنها را برای شما خواهم دوشید، من امیدوارم مرا آنچه به آن داخل شده‏ام، از اخلاقی که داشتم تغییر ندهد، پس برای آنها می‏دوشید، و گاهی به دختری از قریه می‏گفت: ای دختر چگونه دوست داری، برایت به طریق «ارغاء» بدوشم یا به طریق «تصریح؟» [۱۲۳۹]گاهی می‏گفت: به طریق ارغاء بدوش، و گاهی می‏گفت: به طریق تصریح، هر کدام را که [آن دختر] می‏گفت وی انجام می‏داد.

[۱۲۳۷] ابن عفراء مردی است از انصار. [۱۲۳۸] این چنین در المنتخب (۳۶۱/۴) آمده است. [۱۲۳۹] ارغاء» و «تصریح» دو نوع شیر دوشیدن است که در فارسی نام خاصی ندارد، البته در نوع اول سرشیر پر از کف می‏شود و در نوع دوم نمی‏شود.