حیات صحابه – جلد چهارم

سخن گفتن على سبا اهل قبور و قول وى درباره تقوى

دینوری و ابن عساکر از کمیل بن زیاد روایت نموده‏اند که گفت: با علی بن ابی طالب سبیرون رفتم، هنگامی که به صحرا رسید، به طرف قبرستان رو کرد و گفت: ای اهل قبور، ای اهل خاکسار شدن و کهنه شدن، ای اهل وحشت، خبر نزد شما چیست؟ خبر نزد ما این است که اموال تقسیم شدندو اولاد یتیم گردیدند، و شوهرها تغییر یافتند، این خبر نزد ماست، خبر نزد شما چیست؟ بعد از آن به من رو کرد و گفت: ای کمیل اگر برای آنان به جواب دادن اجازه داده شود می‏گویند: بهترین توشه تقوی است. بعد گریه نمود و گفت: ای کمیل، قبر صندوق عمل است، و هنگام مرگ برایت معلوم می‏شود [۱۵۰۱]. و ابونعیم در الحلیه و ابن عساکر از قیس بن ابی حازم روایت نموده‏اند که گفت: علی سگفت: باید توجه‏تان به قبول شدن عمل [نزد خدا] زیادتر از توجه‏تان به تقوی باشد، چون عملی که توأم با تقوی باشد هرگز کم نمی‏گردد، و عمل که قبول شده باشد چگونه کم گردد؟! و نزد ابونعیم در الحلیه و ابن ابی الدنیا از عبد خیرسروایت است که گفت: علی سفرمود: عملی با تقوی کم نمی‏گردد، و چیزی که قبول می‏شود چگونه کم گردد؟ [۱۵۰۲].

[۱۵۰۱] این چنین در الکنز (۱۴۲/۲) آمده است. [۱۵۰۲] این چنین در الکنز (۱۴۲/۲) آمده است.