حیات صحابه – جلد چهارم

بعضى از قصه های اصحاب در محبت‌شان نسبت خدا

همچنان نزد طبرانی از عبداللَّه بن سرجس سروایت است که گفت: برای پیامبر صگفتم: من ابوذر سرا دوست می‏دارم، گفت: «آیا این را به وی فهمانیده‏ای؟» گفتم: نه، گفت: «او را بفهمان» ، بعد با ابوذر روبرو شده گفتم: من تو را برای خدا دوست دارم، گفت: تو را همان ذاتی که مرا برای او دوست داری دوست بدارد. آن گاه نزد پیامبر صبرگشتم و او را از قضیه باخبر ساختم، فرمود: «این برای کسی که آن را یاد نماید باعث اجر و پاداش است» [۱۰۲۸]. هیثمی (۲۸۲/۱۰) می‏گوید: در این کسانی است که من آن‏ها را نشناختم. و ابویعلی از مجاهد روایت نموده، که گفت: مردی از پهلوی ابن عباس بگذشت، وی گفت: این مرا دوست می‏دارد، گفتند: ای ابوعباس تو چه می‏دانی، گفت: به خاطری که من وی را دوست می‏دارم [۱۰۲۹]چنانکه هیثمی (۲۷۵/۱۰) می‏گوید: در این محمدبن قدامه شیخ ابویعلی آمده، و جمهور وی را ضعیف دانسته ، ولی ابن حبان و غیر وی او را ثقه دانسته‏اند، بقیه رجال وی ثقه‏اند.

و بخاری [۱۰۳۰]از مجاهد روایت نموده، که گفت: مردی از اصحاب پیامبر صبا من روبرو شد، و از پشت سرم شانه هایم را گرفت و گفت: من تو را دوست می‏دارم، می‏گوید: گفتم: تو را همان ذاتی که مرا برای او دوست داری دوست بدارد، و گفت: اگر پیامبر خدا صنگفته بود: «که مردی وقتی مردی را دوست گرفت، باید به وی خبر بدهد که او را دوست می‏دارد»، به تو خبر نمی‏دادم، می‏گوید: بعد از آن مسئله خواستگاری را به من عرضه نمود و گفت: نزد ما دختری است، ولی یک چشم وی کور است [۱۰۳۱]. و طبرانی از مجاهد از ابن عمر بروایت نموده، که گفت: ابن عمر ببه من گفت: برای خدا دوست داشته باش، و برای خدا بد ببین، برای خدا دوستی کن، و برای خدا دشمنی نما، چون دوستی خدا جز از این طریق به دست نمی‏آید، و مردی لذت و طعم ایمان را، اگرچه نماز و روزه وی زیاد گردد، تا اینکه اینطور نباشد، در نمی‏یابد و [امروز]برادری مردم به خاطر دنیا گردیده است [۱۰۳۲]. در این لیث بن ابی سلیم آمده، و اکثریت وی را ضعیف دانسته‏اند، چنانکه هیثمی (۱/۹۰) گفته است.

[۱۰۲۸] ضعیف. در سند آن همانگونه که در المجمع (۱۰/ ۲۸۲) آمده است جهالت وجود دارد. [۱۰۲۹] ضعیف. ابویعلی (۷۲۰۸) در سند آن محمد بن قدامة جوهری ضعیف استز نطا: المطالب العالیة (۲۷۳۲) در (الادب المفرد (۵۴۳) آلبانی آن را صحیح دانسته است. [۱۰۳۰] الأدب المفرد (ص ۸۰). [۱۰۳۱] صحیح. بخاری در ادب (۵۴۳) آلبانی آن را صحیح دانسته است. [۱۰۳۲] ضعیف. طبرانی (۱۲/ ۴۱۷) در آن لیث بن ابی شبیة است که ضعیف است. نگا: المجمع (۱/۹۰).