حیات صحابه – جلد چهارم

رغبت و علاقمندى حذیفه، ابن عباس، ابوالجهم و ابودرداء در گوشه نشینى

حاکم از حذیفه سروایت نموده، که گفت: دوست دارم کسی می‏داشتم که به کارهای من رسیدگی می‏نمود، و خودم درم را تا پیوستنم به خدا می‏بستم، که هیچ کسی بر من داخل نمی‏شد، و من هم به‌سوی آن‏ها بیرون نمی‏شدم [۱۶۴۹]. و ابن ابی الدنیا در العزله از مالک از مردی از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: اگر ترس وسواس نمی‏بود، به شهری می‏رفتم که در آن شناخته نمی‏شدم و دوستی برایم نمی‏بود، چون مردم را فقط مردم فاسد می‏کند [۱۶۵۰]. و ابن ابی الدنیا در العزله از مالک روایت نموده، که گفت: از یحیی بن سعید شنیدم که گفت: ابوالجهم (بن) حارث بن صمه سبا انصار مجالست نداشت، و وقتی که تنهایی برایش ذکر می‏شد، می‏گفت: اختلاط با مردم از تنهایی بدتر است [۱۶۵۱]. و ابن عساکر از ابوالدرداء سروایت نموده، که گفت: نیکوترین صومعه مرد مسلمان خانه‏اش است، در آن نفسش، چشمش و فرجش را نگه می‏دارد، و زنهار که شما در بازار بنشینید، چون نشستن در بازار در لهو و لغو می‏اندازد [۱۶۵۲].

[۱۶۴۹] این چنین در الکنز (۱۵۹/۲) آمده است، و ابونعیم در الحلیه (۲۷۸/۱) از وی به مانند این را روایت کرده است. [۱۶۵۰] این چنین در الکنز (۱۵۹/۲) آمده است. [۱۶۵۱] این چنین در الکنز (۱۵۹/۲) آمده است. [۱۶۵۲] این چنین در الکنز (۱۵۹/۲) آمده است.