حیات صحابه – جلد چهارم

اصحاب و زیارت نمودن یکدیگر

ابویعلی از انس سروایت نموده، که گفت: پیامبر خدا صدر میان دو نفر دو نفر از یاران خود پیمان برادری می‏بست، و یک شب بر یکی از آن‏ها در ندیدن برادرش طول می‏داد، و بعد از آن با وی به لطف و محبت روبرو می‏گردید و می‏گفت: پس از من چطور بودی؟ و اما به صورت عموم چنان بودند که بر یکی از آن‏ها سه روز بدون دانستن احوال برادرش نمی‏گذشت [۶۲۷]. هیثمی (۱۷۴/۸) می‏گوید: در این عمران بن خالد خزاعی آمده و ضعیف می‏باشد.

و طبرانی از عون روایت نموده، که گفت: عبداللَّه - یعنی عبداللَّه بن مسعود س- برای یاران خود هنگامی که نزد وی آمدند گفت: آیا با هم می‏نشینید؟ گفتند: آن را ترک نمی‏کنیم، گفت: آیا یکدیگر را زیارت می‏کنید؟ گفتند: آری، ای ابوعبدالرحمن، مردی از ما برادرش را نمی‏یابد، آن گاه تا آخر کوفه پیاده می‏رود تا با وی ملاقات نماید، گفت: تا اینکه این کار را انجام بدهید بخیر و سلامت می‏باشید [۶۲۸]. این حدیث منقطع است، این چنین در الترغیب (۱۴۴/۴) آمده. و بخاری در الأدب (ص۵۲) از ام درداء لروایت نموده، که گفت: سلمان ساز مدائن تا به شام پای پیاده در حالیکه لباس اندروزد - راوی گوید: یعنی شلوار پاچه کوتاه - بر تن داشت به زیارت ما آمد.

[۶۲۷] ضعیف. ابویعلی (۳۳۳۸) و نگا: المجمع (۸/ ۱۷۴). [۶۲۸] ضعیف. طبرانی در الکبیر (۹/ ۲۰۰) با سندی منقطع و همچنین نزد منذری. آلبانی در ضعیف الترغیب (۱۵۳۱) می‌گوید: ضعیف موقوف است.