حیات صحابه – جلد چهارم

روش پیامبر صدر طعام خوردن و نوشیدن

بخاری و مسلم از ابوهریره سروایت نموده‏اند که گفت: هرگز رسول خدا صطعامی را عیب نگرفته است، اگر اشتهای آن را می‏داشت می‏خورد، در غیر آن ترکش می‏نمود [۱۸۷۶]. این چنین در البدایه (۴۰/۶) آمده است. و ابن عساکر از علی سروایت نموده، که گفت: پسندیده‏ترین چیز از گوسفند برای رسول خدا صبازویش [۱۸۷۷]بود [۱۸۷۸]. و نزد ترمذی در الشمائل (ص۱۲) از ابن مسعود سروایت است که گفت: پیامبر صبازو را دوست می‏داشت، می‏گوید: و در بازو زهر داده شد، و بر این باور بود که یهود برایش زهر داده است [۱۸۷۹]. و نزد وی همچنان از جابربن عبداللَّه بروایت است که گفت: پیامبر صبه منزل ما تشریف آورد، و برایش گوسفندی ذبح نمودیم، فرمود: «انگار آنان دانسته‏اند که ما گوشت را دوست می‏داریم» [۱۸۸۰]، ترمذی می‏گوید: و در حدیث قصه‏ای هست. و نزد وی همچنان از انس سروایت است که گفت: از کدو خوش پیامبر صمی‏آمد، باری برایش طعامی آورده شد، یا به طعامی دعوت گردید، پس من شروع نموده آن را پی‏گیری می‏نمودم پیش رویش می‏گذاشتم، به خاطری که می‏دانستم او این را دوست می‏دارد [۱۸۸۱]. و نزد وی همچنان از انس سروایت است که گفت: پیامبر صوقتی که طعام می‏خورد، سه انگشتش را می‏لیسید [۱۸۸۲].

ابن نجار از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: رسول خدا صروی زمین می‏خورد، گوسفند می‏دوشید و دعوت غلام را به نان جو اجابت می‏کرد [۱۸۸۳]. و ابن عساکر از یحیی بن ابی کثیر روایت نموده، که گفت: سعدبن عباده سهر روز یک کاسه ثرید [۱۸۸۴]برای رسول خدا صمی‏فرستاد، و جای هر یک از همسرانش که می‏بود، آن کاسه همانجا برایش می‏رسید [۱۸۸۵]. و ابن جریر از انس سروایت نموده، که گفت: گوسفندی برای رسول خدا صدوشیده شد، و او از شیر آن نوشید، و بعد از آن آبی را گرفت و مضمضه نموده گفت: «این چربی دارد» [۱۸۸۶]. این چنین در الکنز (۳۷/۴) آمده است.

و نزد ابویعلی از ابوبکر صدیق سروایت است که گفت: رسول خدا صدر منزلی فرود آمد، و زنی یک گوسفند را به دست فرزندش برای وی فرستاد، پیامبر صآن را دوشید و گفت: «این را برای مادرت ببر»، و پیامبر صآن را دوشید و برای ابوبکر نوشانید، بعد گوسفند دیگری را آورد، و پیامبر صآن را دوشید و خودش نوشید [۱۸۸۷]. این چنین در الکنز (۴۴/۴) آمده است. و سعیدبن منصور از ابراهیم سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صدست راستش را به طعام، به نوشیدنی، به وضویش و مانند آن اختصاص می‏داد، و دست چپش را برای استنجاء و برای بینی پاک نمودن و مانند آن فارغ می‏نمود [۱۸۸۸]. و ابونعیم از جعفربن عبداللَّه بن حکم بن رافع روایت نموده، که گفت: حکم سمرا که طفل بودم دید که از اینجا و آنجا می‏خورم، برایم گفت: ای بچه، طوری که شیطان می‏خورد نخور!! پیامبر صوقتی که می‏خورد انگشتانش از پیش رویش تجاوز نمی‏نمود [۱۸۸۹].

[۱۸۷۶] بخاری (۵۴۰۹) احمد (۳/ ۱۰۰). [۱۸۷۷] یعنی: بازوی گوسفند، و آن عبارت از دست گوسفند می‏باشد ماسوای پاچه‏اش. م. [۱۸۷۸] این چنین در الکنز (۳۷/۴۰) آمده است. [۱۸۷۹] صحیح. ترمذی در «الشمائل» (۱۶۱) ابوداوود (۳۷۸۱) احمد (۶/ ۸) ذهبی آن را صحیح دانسته است. [۱۸۸۰] صحیح. ترمذی در «الشمائل» (۱۷۲) آلبانی آن را صحیح دانسته است. [۱۸۸۱] صحیح. ترمذی در «الشمائل» (۱۵۳) آلبانی آن را صحیح دانسته است. [۱۸۸۲] صحیح. مسلم (۲۰۴۳) ترمذی در «الشمائل» (۷۶) و در سنن (۱۸۰۳) و احمد (۳/ ۳۹۰). [۱۸۸۳] این چنین در الکنز (۴۴/۴) آمده است. [۱۸۸۴] طعامی از نان خرد کرده در آبگوشت که پارچه‏های گوشت نیز در آن باشد، و از بهترین طعام‏های آن زمان محسوب می‏شده. م. [۱۸۸۵] این چنین در الکنز (۳۷/۴) آمده است. [۱۸۸۶] صحیح. احمد (۱/ ۲۲۳، ۲۲۷) و بیهقی (۱/ ۱۶۰). نگا: «الصحیحة» (۱۳۶۱). [۱۸۸۷] ضعیف. منقطع است. ابویعلی (۱۰۳) عبدالرحمن بن أبی لیلی از ابوبکر نشنیده است. نگا: «المجمع» (۶/ ۵۸). [۱۸۸۸] این چنین در الکنز (۴۵/۸) آمده است. [۱۸۸۹] این چنین در الکنز (۴۶/۸) آمده، و در الإصابه (۳۴۴/۱) می‏گوید: سند آن ضعیف است.