حیات صحابه – جلد چهارم

آنچه میان عثمان و مغیره بدر یوم الدار اتفاق افتاد

احمد از مغیره بن شعبه سروایت نموده که: وی نزد عثمان سدر حالی که محاصره بود داخل گردید و گفت: تو امام عامه هستی، و بر تو آنچه آمده است که می‏بینی. من سه امر را به تو پیشنهاد می‏کنم، یکی از آن‏ها را انتخاب کن: یا بیرون شو و با آنان بجنگ، چون تو را تعداد و قوّت هست و تو بر حقی و آنان بر باطل. یا دروازه‏ای، به غیر آن دروازه که آنان بر آن هستند بگشای و بر سواری خود بنشین و خود را به مکه برسان، چون آنان هرگز در صورت بودنت در مکه به تو دست نخواهند برد. یا به شام بپیوند، چون ایشان اهل شام‌اند و معاویه هم در میان‌شان است. عثمان گفت: اما اینکه بیرون شوم و بجنگم، من هرگز نخستین کسی نخواهم بود که جانشینی رسول خدا صرا در امتش به خون ریزی مبدّل نماید، و اما اینکه به‌سوی مکه بروم، و آنان را در آنجا به من دست نخواهند برد، من از رسول خدا صشنیدم که می‏گفت: «مردی از قریش در مکه کجروی می‏کند و نصف عذاب عالم بر وی می‏باشد»، و این هرگز من نخواهم بود. و اما اینکه به شام بپیوندم، چون اهل شام‏اند و در میان‌شان معاویه است، من هرگز از دار هجرتم و همسایگی رسول خدا صجدا نخواهم شد [۴۲۲]- [۴۲۳].

[۴۲۲] این چنین در البدایه (۲۱۱/۷) آمده است. هیثمی (۲۳۰/۷) می‏گوید: این را احمد روایت نموده، و رجال آن، جز محمد بن عبدالملک بن مروان که سماعی برای وی از مغیره نیافتم، ثقه‏اند. [۴۲۳] ضعیف. احمد (۱/ ۶۷) که در این سند میان محمد بن عبدالملک بن مروان و مغیره منقطع است. شیخ احمد شاکر آن را ضعیف دانسته است.