حیات صحابه – جلد چهارم

قصه معقل مزنى با معاویه بن قره

بخاری [۹۲۴]از معاویه بن قرّه روایت نموده، که گفت: من با معقل مزنی بودم که اذیتی [۹۲۵]را از راه دور نمود، من نیز چیزی را دیدم و دور نمودم، گفت: ای برادر زاده‏ام چه تو را به این کاری که نمودی واداشت؟ پاسخ داد: تو را دیدم که کاری را نمودی، من نیز آن را انجام دادم، گفت: ای برادرزاده‏ام کار خوبی نمودی، از پیامبر صشنیدم که می‏گفت: «کسی که اذیتی را از راه مسلمانان دور کند، برای او نیکی نوشته می‏شود، و از کسی که یک نیکی قبول گردد، داخل جنت می‏شود» [۹۲۶].

[۹۲۴] الأدب (ص۸۷). [۹۲۵] هر چیزی که در راه باشد و باعث اذیت و آزار عابرین گردد مانند سنگ چوب وغیره. [۹۲۶] حسن. بخاری در ادب المفرد (۵۹۳) آلبانی آن را در الصحیحة (۲۳۰۵) حسن دانسته است.