حیات صحابه – جلد چهارم

پشیمانى و ندامت عمروبن عاص به سبب کثرت سؤالش از پیامبر ص

ترمذی [۱۵۶۸]از عمروبن‏عاص سروایت نموده، که گفت: پیامبر خدا صدر وقت صحبت خود به‌سوی شریرترین قوم به خاطر جلب وی متوجه می‏گردید، وی در وقت صحبت خود به‌سوی من نیز متوجه می‏شد، حتی [باری] گمان نمودم که من بهترین قوم هستم، و گفتم: ای پیامبر خدا من بهتر هستم یا ابوبکر؟ گفت: «ابوبکر»، گفتم: ای پیامبر خدا من بهتر هستم یا عمر؟ گفت: «عمر»، گفتم: ای پیامبر خدا من بهتر هستم یا عثمان؟ گفت: «عثمان»، و هنگامی که از پیامبر خدا صسؤال نمودم به من راست گفت [۱۵۶۹]، و دوست داشتم که از وی نمی‏پرسیدم [۱۵۷۰]. طبرانی از وی به مانند این را روایت نموده، و اسناد آن، چنان که هیثمی (۱۵/۹) گفته، حسن است، و در صحیح بعضی آن را بدون سیاق وی متذکر شده است.

[۱۵۶۸] الشمائل (ص۲۵). [۱۵۶۹] در نص آمده: «فصدقنی»، «برایم راست گفت»، و در المجمع آمده: «فصدّعنی»، «از من روی گردانید»، و این درست است. و معنای صورت اول چنین است: سخن حق را که ابوبکر و عمر... از من بهتر‌اند، برایم گفت. م. [۱۵۷۰] ضعیف. ترمذی در شمائل (۳۲۹) در سند آن محمد بن اسحاق است که مدلس است و اینجا به شنیدن (سماع) تصریح نکرده است. (با صیغه عن – از – روایت کرده است).