بیانیه عثمان سبراى کسانى که وى را محاصره نموده بودند و امتناعش از قتال آنان
ابن سعد [۴۲۰]همچنان از ابولیلی کندی روایت نموده، که گفت: حاضر و شاهد بودم که عثمان سدر حالی که محاصره بود، از پنجره کوچکی آشکار شد و گفت:
«يا ايـها الناس لاتقتلوني واستتيبوني، فوالله لئن قتلتموني لاتصلون جـمياً ابداً، ولا تجاهدون عدوا جميعاً ابداً، ولتختلفن حتى تصيروا هكذا - وشبك بين اصابعه - ثم قال: يا قوم لايجر منكم شقاقي ان يصيبكم مثل ما اصاب قوم نوح اوقوم هود او قوم صالح، وما قوم لوط منكم ببعيد».
ترجمه: «ای مردم مرا نکشید و توبهام را بخواهید [۴۲۱]. به خدا سوگند، اگر مرا بکشید ابداً یکجای با هم نماز نمیگزارید، و ابداً یکجای با دشمنی جهاد نمینمایید، و حتماً اختلاف میکنید، حتی که اینطور میگردید - و انگشتان خود را در میان یک دیگر داخل نمود - ، و بعد از آن گفت: ای قوم دشمنی من شما را باعث به عملی نشود که به سبب آن برای‌تان آنچه برسد که به قوم نوح یا به قوم هود یا به قوم صالح، رسیده بود، و قوم لوط از شما دور نیست».
و نزد عبداللَّه بن سلام سفرستاد و گفت: چه نظر میدهی؟ گفت: دست بازداشتن، دست بازداشتن، چون این در حجت و دلیل برایت نیکو و بهتر است.
[۴۲۰] ابن سعد (۴۹/۳). [۴۲۱] یعنی مرا بگذارید تا از آن جرمی که شما ادعا دارید توبه کنم. م.