حیات صحابه – جلد چهارم

خوف سیدنا محمد رسول خدا ص

بیهقی از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: ابوبکر بروایت نموده، که گفت: ای پیامبر خدا، تو را می‏بینم که پیر شده‏ای؟ فرمود: «مرا [سوره های] هود، الواقعه، والمرسلات، عمَّ یتساءلون و اذا المشس کوِّرَتْ پیر نموده‏اند!!» و در روایت دیگری نزد ابوسعید آمده، که گفت: عمربن خطاب سپرسید: ای پیامبر خدا پیری به سویت سریع آمد؟! فرمود: «مرا هود و امثالش: الواقعه، عمَّ یتساءلون و اذاالشمس کوِّرَتْ پیر نموده‏اند» [۱۵۰۷]. این چنین در البدایه (۵۹/۶) آمده است.

احمد از ابوسعید سو او از پیامبر صروایت نموده، که گفت: «چگونه خوش باشم، در حالی که صاحب شاخ [۱۵۰۸]، شاخ را در دهن برده، و پیشانی خود را خم نموده، و گوشش را متوجه نموده انتظار می‏کشد که چه وقت امر کرده می‏شود؟!» مسلمانان گفتند: ای پیامبر خدا، پس چه بگوییم؟ فرمود، «بگویید»: «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا»، «خداوند برای ما کافی است، و نیک نگهبان است، و بر خدا توکل نمودیم» [۱۵۰۹]. این را ترمذی هم روایت نموده، و گفته است: حسن است [۱۵۱۰]. و ابن نجار از ابن عمر بروایت نموده که: پیامبر خدا صاز قارییی شنید که می‏خواند:

﴿إِنَّ لَدَيۡنَآ أَنكَالٗا وَجَحِيمٗا ١٢﴾[المزمل: ۱۲].

ترجمه: «نزد ما قیدهای گران و آتش افروخته شده است».

و با شنیدن آن بیهوش گردید. این چنین در الکنز (۴۳/۴) آمده است.

[۱۵۰۷] صحیح. ترمذی (۳۲۹۷) نگا: صحیح الترمذی (۲۶۲۷) و الصحیحة (۹۵۵). [۱۵۰۸] شاخ: همان صور است، که صاحب آن اسرافیل ÷می‏باشد. [۱۵۰۹] صحیح. ترمذی (۲۴۳۱) احمد (۳/ ۷۴) ابن حبان (۲۵۶۹) نگا: صحیح الجامع (۱۰۷۱) و الصحیحة. [۱۵۱۰] این چنین در البدایه (۵۶/۶) آمده.