حیات صحابه – جلد چهارم

گریه عثمان س

ترمذی - که آن را حسن دانسته - از هانی‏ء مولای عثمان بن عفان سروایت نموده، که گفت: عثمان سوقتی بر قبری می‏ایستاد، آن قدر می‏گریست که ریشش‏تر می‏شد، به او گفته شد: جنت و دوزخ را یاد می‏کنی ولی گریه نمی‏نمایی، و قبر را یاد می‏کنی و گریه می‏کنی؟! گفت: من از پیامبر خدا صشنیدم که می‏گفت: «قبر اولین منزل از منازل آخرت است، اگر [انسان] از آن نجات پیدا کند، ما بعد آن (از آن) آسان‏تر است و اگر از آن نجات نیابد، ما بعد آن شدیدتر است» [۱۵۴۰]. می‏افزاید: و از رسول خدا صشنیدم که می‏گفت: هر منظری را که دیدم قبر از آن وحشتاکتر است». و و رزین در این افزوده است که: هانی گفت: از عثمان شنیدم که بر قبری می‏سرود:

فان تنج منها تنج من ذى عظيمة
والا فانى لا اخالك ناجيا

«اگر از قبر نجات یابی از جایی بزرگی نجات یافته‏ای، و الا من تو را کامیاب فکر نمی‏کنم» [۱۵۴۱].

[۱۵۴۰] حسن. ترمذی (۲۳۰۸) ابن ماجه (۴۲۶۷) نگا: صحیح ترمذی آلبانی (۱۸۷۸) صحیح الجامع (۱۶۸۴) و «التذکرة» قرطبی (ص ۱۰۱ تحقیق من چاپ دارالغد الجدید) و حاکم (۴/ ۳۳۰). [۱۵۴۱] الحلیه (۵۱/۱).