حدیث عایشهلدرباره مردى که غلامهاى خود را دشنام مىداد
احمد و ترمذی از عایشه لروایت نمودهاند که گفت: مردی آمد و در پیش روی رسول خدا صنشست و گفت: من دو غلام دارم، که به من دروغ میگویند، به من خیانت میکنند و از من نافرمانی مینمایند، و من ایشان را دشنام میدهم و میزنم، پس روش من در مقابل ایشان چطور است؟ رسول خدا صفرمود: «وقتی روز قیامت فرا رسد، خیانت، نافرمانی و دروغ آنها در مقابل تو حساب میشود، و همچنان تعذیب تو بر آنها حساب میشود، (اگر تعذیب تو بر آنها) به قدر گناهانشان باشد در این صورت کفاف و برابر میباشد، نه برای تو میباشد و نه هم بر تو [۵۲۵]، اگر تعذیب تو بر آنها از گناهانشان افزون باشد به اندازه همان زیادتی برای آنها از تو قصاص گرفته میشود» [۵۲۶]. آن گاه آن مرد به گوشهای رفت، و فریاد کشید و گریه کرد. پیامبر خدا صبه او گفت: «آیا قول خداوند را نمیخوانی:
﴿وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ ٤٧﴾[الانبیاء: ۴۷].
ترجمه: «ما ترازوهای عدل را در روز قیامت نصب میکنیم، لذا به هیچ کس کمترین ستمی نمیشود، و اگر به مقدار سنگینی یکدانه خردل (کار نیک و بدی باشد) ما آن را حاضر میکنیم، و کافی است که ما حساب کننده باشیم».
آن گاه آن مرد گفت: ای رسول خدا، برای خودم و آنان خیری جز جدایی آنها چیزی دیگر نمییابم، بنابراین تو شاهد باش که همه آنها آزاد هستند [۵۲۷].
[۵۲۵] یعنی: نه به نفعت میباشد و نه به ضررت، بلکه قضیه به شکل مساویانه فیصله میگردد. م. [۵۲۶] صحیح. ترمذی (۳۱۶۵) احمد (۶/ ۵۸۰) آلبانی آن را در صحیح ترمذی و صحیح الجامع (۸۰۳۹) و صحیح الترغیب صحیح دانسته است. [۵۲۷] این چنین در الترغیب (۴۹۹/۳) آمده، و در ۴۶۴/۵) میگوید: اسناد احمد و ترمذی متصل است، و راویانشان ثقهاند.