حیات صحابه – جلد چهارم

آنچه میان پیامبر صو ابوبکر در وقت دشنام دادن مردى به ابوبکر اتفاق افتاد

احمد و طبرانی از ابوهریره سروایت نموده‏اند که: مردی ابوبکر سرا در حالی که پیامبر صنشسته بود دشنام داد، پیامبر صاز آن صحنه به شگفت آمده، و تبسم می‏نمود. هنگامی که وی در دشنام خود زیادت نمود، ابوبکر سبعضی از گفته‏های وی را پاسخ داد. آن‏گاه پیامبر صخشمگین شد و برخاست، ابوبکر سبه دنبالش برخاست و گفت: ای پیامبر خدا، وی مرا دشنام می‏داد و تو نشسته بودی، هنگامی که بعضی از گفته‏های وی را رد نمودم خشمگین شدی و برخاستی؟ فرمود: «با تو ملکی بود، که از طرفت پاسخ می‏داد، هنگامی بعضی از گفته‏های وی را پاسخ دادی شیطان در میان آمد، و من طبیعی است که با شیطان نمی‏نشینم». بعد از آن گفت: «ای ابوبکر، سه چیزاند که همه‌شان حق‏اند: هر بنده‏ای که بر وی ظلمی روا داشته شود و او به خاطر خداوند ﻷاز آن چشم بپوشد، خداوند به خاطر آن نصرت او را قوی می‏سازد، و هر مردی که دروازه عطا را به خاطر صله رحمی بگشاید، خداوند به خاطر آن برایش افزونی می‏آورد، و هر شخص که دروازه سئوال را به هدف زیادت بگشاید خداوند به سبب آن برایش در قلت می‏افزاید» [۵۲۸]- [۵۲۹].

[۵۲۸] هیثمی (۱۹۰/۸) می‏گوید: رجال احمد رجال صحیح‏اند، و این را ابوداود روایت نموده، ولی متذکر نشده است که: بعد از آن گفت: ای ابوبکر. [۵۲۹] صحیح. احمد (۲/ ۴۳۶) آلبانی آن را در صحیح الجامع (۵۶۴۶) صحیح دانسته است. نگا: المجمع (۸/ ۱۹۰).