حیات صحابه – جلد چهارم

خوف معاذ و ابن عمر

ابونعیم [۱۵۲۶]از طاووس روایت نموده، که گفت: معاذبن جبل سبه سرزمین ما وارد شد، شیخ‏های ما به او گفتند: اگر دستور بدهی از این سنگ و چوب برایت گردآوریم، و مسجدی برایت بنا کنیم، گفت: من می‏ترسم که در روز قیامت مکلف حمل آن بر پشت خود شوم [۱۵۲۷]. و ابونعیم [۱۵۲۸]از نافع روایت نموده، که گفت: ابن عمر بوارد مکه شد، و از وی در حالی که در سجده بود شنیدم که می‏گفت: می‏دانی که از شریک شدن با قریش بر این دنیا جز تو خوف تو [دیگر چیزی] مرا باز نمی‏دارد [۱۵۲۹]. و نزد وی همچنان [۱۵۳۰]از ابوحازم سروایت است که گفت: ابن عمر ببر مردی از اهل عراق گذشت که افتاده بود، گفت: وی را چه شده است؟ گفتند: وقتی که قرآن نزد وی تلاوت شود این چیز به او می‏رسد، ابن عمر بگفت: ما از خدا می‏ترسیم ولی نمی‏افتیم.

[۱۵۲۶] الحلیه (۲۳۶/۱). [۱۵۲۷] ضعیف منقطع. طاووس از معاذ حدیث نشنیده است وبلکه از او ارسال کرده است. نگا: التهذیب (۳/ ۹). [۱۵۲۸] الحلیه (۲۹۲/۱). [۱۵۲۹] یعنی از شریک شدن با آنهادر لذت‏های دنیا فقط خوف تو مرا باز می‏دارد و بس. م. [۱۵۳۰] ۳۱۲/۱.