حیات صحابه – جلد چهارم

قول ابوموسى، ابن عباس و انس در این باره

بیهقی از ابوموسی سروایت نموده که گفت: پیامبر خدا صخر را سوار می‏شد، پشم را می‏پوشید و گوسفند را می‏دوشید و مهمان را احترام می‏نمود [۱۱۹۲]. این از این وجه غریب است، و [بقیه]این را روایت ننموده‏اند، و اسنادش جید است، این چنین در البدایه (۴۵/۶) آمده است. و طبرانی این را از ابوموسی به مثل آن روایت نموده، و رجال آن، چنانکه هیثمی (۲۰/۹) می‏گوید: رجال صحیح‌اند. و نزد طبرانی از ابن عباس بروایت است، که گفت: [رسول خدا ص]بر زمین می‏نشست، بر زمین می‏خورد، گوسفند را می‏دوشید و دعوت غلام را بر نان جو می‏پذیرفت. اسناد این، چنان که هیثمی (۲۰/۹) می‏گوید، حسن است. و نزد وی همچنان از ابن عباس بروایت است که گفت: حتی اگر مردی از اهل عوالی [۱۱۹۳]پیامبر خدا صرا در نصف شب بر نان جو دعوت می‏کرد، او آن را اجابت می‏نمود [۱۱۹۴]. رجال آن، چنانکه هیثمی (۲۰/۹) می‏گوید، ثقه‏اند. و نزد ترمذی [۱۱۹۵]از انس سروایت است که گفت: پیامبر خدا صبر نان جو و چربی [۱۱۹۶]بدبوی دعوت می‏شد، و آن را اجابت می‏نمود، و زرهی از وی نزد یهودیی [گرو] بود، و چیزی برای خلاصی آن تا مرگش نیافت [۱۱۹۷].

[۱۱۹۲] حسن. بیهقی در دلائل (۱/ ۲۲۶، ۲۳۰) و المجمع (۲/ ۲۰). [۱۱۹۳] اماکنی است در زمین‏های بالای مدینه، که به طرف جنوب شرق موقعیت دارد، و نزدیک‏ترین ساحه آن به مدینه چهار میل فاصله دارد، و دورترین ساحه آن از طرف نجد هشت میل فاصله دارد. [۱۱۹۴] صحیح. طبرانی در الکبیر (۱۲ /۷۷) آلبانی آن را در صحیح الجامع (۵/ ۴۹) صحیح دانسته است. [۱۱۹۵] الشمائل (ص۲۳). [۱۱۹۶] در نص: «اهاله» استعمال شده، که چربی یازیت گداخته شده را افاده می‏کند، و همچنان هر روغن را که نانخورش باشد. [۱۱۹۷] صحیح. ترمذی در شمائل (۳۱۸) آلبانی آن را در صحیح الجامع (۴۹۳۹) صحیح دانسته است. اصل آن در صحیح بخاری (۲۰۶۹) است.