فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

[۵۰] بعضی از دعاهای شرعی که از پیامبر ج ثابت است

س: دعا‌های شرعی که از پیامبر ج ثابت هستند کدامند؟

ج: روایت است که پیامبر ج وقتی می‌خواست بخوابد دستهایش را جمع می‌کرد و در آن می‌دمید و آیة الکرسی و معوذتین (سوره فلق و ناس) و سوره کافرون و اخلاص را سه بار می‌خواند، سپس از سر و صورت و قسمت جلوی بدنش را با دستهایش می‌مالید تا پاهایش. وقتی پیامبر ج مریض شد عائشه این سوره‌‌ها را می‌خواند و پیامبر را دم می‌کرد و با دست‌های پیامبر ج بدن پیامبر ج را می‌مالید [۱۷۵۸].

روایت است که یکی از صحابه، فردی را که ماری یا عقربی گزیده بود با خواندن سوره فاتحه دم کرد و آن فرد شفا یافت، آنگاه پیامبرج به آن صحابی فرمود: «وَمَا أَدْرَاكَ أنها رُقْيَةٌ». «از کجا دانستی که سوره فاتحه برای دم کردن بیماران است».

همچنین پیامبر ج با خواندن این دعا خود را در پناه الله تعالی قرار می‌داد: «أَعُوذُ بالله من الجَانِّ ومِن عَینِ الانسان. ثم استَعمَل المُعَوِّذَتَین [۱۷۵۹] پیامبر با این دعا دیگران را دم می‌کرد: «بِاسْمِ اللَّـهِ أَرْقِيكَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يُؤْذِيكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ نَفْسٍ أَوْ عَيْنِ حَاسِدٍ اللَّـهُ يَشْفِيكَ بِاسْمِ اللَّـهِ أَرْقِيكَ [۱۷۶۰]

پیامبر ج از خواندن دعای شرک آمیز نهی کرده و به جای آن این دعا را آموخته است: «أَذْهِبْ الْـبَاسَ رَبَّ النَّاسِ، اشْفِ وَأَنْتَ الشَّافِي، لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا [۱۷۶۱]

پیامبر می‌فرمود: «أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّـهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ [۱۷۶۲]، ومِنْ شَرِّ شَيْطَانٍ وَهَامَّةٍ، وَمِنْ كُلِّ عَيْنٍ لَامَّةٍ [۱۷۶۳]، ومِن شَرِّ مَخلُوقَاتِ اللهِ کُلِّهَا عَامَّة». و فرمود: هرگاه فردی از شما احساس مریضی کرد، دستش را بر محل درد بگذارد و بگوید: «أعُوذُ بالله وقُدْرَتِهِ من شَرِّ ما أجِد وأُحاذرُ [۱۷۶۴]

فتوا با امضای شیخ ابن جبرین.

[۱۷۵۸] البخاري (۴۴۳۹، ۵۰۱۶،۵۰۱۷)، و مسلم (۲۱۹۲). و هو مروي هنا بالمعني. و لم أجد في الروايات المشهورة كلمة (بيديه) بالتثنيه؛ بل بالإفراد: (بيده). [۱۷۵۹] الترمذی (۲۰۵۸)، و قال: «حسن غریب»، و النسائی (۵۴۹۴)، و ابن ماجه (۳۵۱۱). و هو مروی هنا بالمعنی. [۱۷۶۰] مسلم (۲۱۸۶). [۱۷۶۱] البخاری (۵۶۷۵)، و مسلم (۲۱۹۱). [۱۷۶۲] مسلم (۲۷۰۸)؛ عن خولة بنت حکیم السلمیة ل قالت: سمعت رسول الله ج یقول: «من نزل منزلاً ثم قال: أعوذ بکلمات الله التامات من شر ما خلق، لم یضره شیء حتی یرتحل من منزله ذلک». [۱۷۶۳] البخاری (۳۳۷۱) من حدیث ابن عباس ب قال: کان النبی ج یُعوِّذُ الحسن والحسین و یقول: «إن أباکما کان یعوذ بهما إسماعیل و إسحاق، أعوذ بکلمات الله التامة من کل شیطان و هامة، و من کل عین لامة». [۱۷۶۴] مسلم (۲۲۰۲) بلفظ: «أعوذ بالله و قدرته». أما زیادة «بِعزَّة»: فوردت عند أبی داود و الترمذی و ابن ماجه و موطأ مالک و مسند أحمد و غیرهم.