[۱۶۱] حکم همکاری با مرتدین.
س: از طرف یکی از کارمندان اداره‌ی ثبت احوال سؤالی بدین مضمون به دست من رسید. آیا برای کسی که تازه مسلمان شده لازم است. که نامش را تغییر دهد بویژه زمانی که اسمش مخالف اسلام باشد و ممکن است که بعضی دوباره از اسلام برگردند و مرتد شوند و دو مرتبه همان اسم اولی را که در زمان کفر داشتند، انتخاب کنند.
این امر احکام زیادی که برخی در اسلام و برخی در میان ملل کفر اجرا می‌شود، در پی دارد. مانند: میراث، ازدواج و احوال شخصی. سؤال‌کننده‌ی فتوا خودش در بخش احوال مدنی شعبه صدور کارت شناسایی کار می‌کند. آیا تغییر دوباره‌ی اسم، گناهی برایش محسوب می‌شود و آیا این کارش مؤید مرتد بودنش است؟ چون فرد مذکور در بسیاری اوقات با دستورات رؤسای خود مواجه می‌شود و از خود اختیاری ندارد. نظر شما درباره تمامی این‌‌ها چیست؟
ج: در صورتی که متوجه شدی آن فردی که خواهان این کار است، از اسلام به کفر منتقل می‌شود در این صورت حق هیچ نوع همکاری را با او نداری، هرچند رئیس به آن دستور بدهد.
الله تعالى می‌فرماید: ﴿وَتَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡبِرِّ وَٱلتَّقۡوَىٰۖ وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ﴾ [المائدة: ۲]. «در راه نیکی و پرهیزگاری با هم نیکی و همکاری کنید و [هرگز] در راه گناه و تعدی همکاری ننمایید و از [مخالفت با فرمان] الله بپرهیزید که مجازات الله بسیار سخت است».
«و لأن الرسول ج: لَعَنَ آكل الربا، ومُوكِلَهُ، وكاتِبَهُ، وشاهِدَيهُ». «چرا که پیامبر ج کسی را که ربا می‌خورد، ربا می‌دهد، نویسنده و دو شاهد آن را لعنت کرده است». و می‌فرماید: «هُم سَواء» [۲۷۹]: «همه‌ی این‌‌ها با هم در گناه برابرند». (مسلم)
وقتی در همکاری در امور ربا فرد لعنت شده است، حالِ کسی که بر تأیید کفر، و راه‌اندازی کار مرتدین همکاری کند چگونه خواهد بود؟!
و بدلیل آن که پیامبر ج می‌فرماید: «إنما الطاعةُ في المَعرُوف» [۲۸۰]، «لا طاعةَ لِمَخلُوقٍ في معصيةِ الخالق» [۲۸۱]. «فرمانبرداری فقط در کار‌های معروف است). (فرمانبرداری از هیچ مخلوقی در نافرمانی الله (جایز) نیست».
و بالله التوفیق و صلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم
انجمن دایمی پژوهش‌‌های علمی و افتا (۲/۳۱)
[۲۷۹] احمد (۱۰/۸۳، ۸۷، ۳۹۳، ۴۰۲)، و مسلم (۱۵۹۸)، و غیرهما. [۲۸۰] قسمتی از حدیث: بخاری (۷، ۷۲۵۷)، و مسلم (۱۸۴۰) و .... [۲۸۱] احمد (۱/۱۳۱، ۴۰۹) (۵/۶۶)، و ابن ابی شیبه در «مصنف» (۳۳۷۱۷)، و طبرانی در «الاوسط» (۴۳۲۲)، و «الکبیر» (۳۶۷، ۳۸۱، ۴۰۷، ۴۳۷، ۵۷۱). هیثمی در «مجمع الزوائد» ۵/۲۲۶گوید: احمد با همین الفاظ و طبرانی بصورت مختصر، و در بعضی طرق آن آمده: «لاطاعه لمخلوق فی معصیه الخالق» رجال احمد رجال صحیح است.