[۸۶] حکم سخن کسی که هنگام نصیحت می‌گوید: من آزادم!
س- فردی هنگامی که نصیحت می‌شود می‌گوید من آزادم حکمش چیست؟
اگر فردی که می‌گوید: من آزادم منظورش از آزادی این باشد که برده‌ی مخلوقات نیست که درست است. آری! او برده‌ی مخلوقات نیست ولی اگر هدفش این است که از بندگی الله آزاد است؛ در فهم عبودیت و بندگی دچار اشتباه شده است؛ چون بندگی غیر الله بردگی است. اما بندگی شخص برای الله آزادی است و اگر تسلیم الله نشود در برابر دیگران تسلیم و ذلیل خواهد شد، لذا در این‌جا با این گفتارش که من ازاطاعت الله آزاد هستم خودش را فریب داده است؛ چون هرگز نمی‌تواند از آن آزاد باشد.
س۲- حکم گناهکاری که هرگاه از گناه منع شود، می‌گوید: من در محدوده‌ی اختیاراتم آزادم چیست؟
ج- این حرف اشتباه است. چون هیچ فردی در نافرمانی آزاد نیست؛ اما وقتی از الله نافرمانی کرد از بندگی الله خارج می‌شود و به بندگی شیطان و هوی و هوس در می‌آید.
شیخ ابن عثیمین – فتاوا و رسایل (۳/۸۱)