[۵۹] ترک نصیحت از بیم ریا
س: زنی چنین اظهار نظر کرده است که من به‌انداز‌های از ریا می‌ترسم و پرهیز می‌کنم که نمی‌توانم دیگران را نصیحت کنم و از کار‌های ناپسندی همچون غیبت و سخن‌چینی آنان را باز دارم، بیم دارم که دچار ریا شوم و مردم گمان کنند که من به خودخواهی و خودنمایی مبتلا هستم، به همین جهت با خودم می‌گویم: این‌‌ها مردم آگاهی هستند و احتیاجی به نصیحت ندارند نظر شما در این مورد چیست؟
ج: این حیل‌های شیطانی است که بوسیله‌ی آن مردم را از دعوت الی‌الله و امر به معروف و نهی از منکر باز می‌دارد. شیطان این گمان را بوجود می‌آورد که این کار خود نمایی است و یا تصور مردم این خواهد بود. خواهرم: به این وسوسه‌‌ها توجه نکن و خواهران و برادران مسلمانت را نصیحت کن. هرگاه از آنان در انجام واجبات کوتاهی مشاهده کردی یا متوجه شدی که آن‌‌ها به کار حرامی مانند غیبت، سخن‌چینی و بی‌حجابی مشغول هستند، از ریا نترس، در ارتباط با الله، صداقت و اخلاص را پیشه کن، بشارت به خیر بده، حیله و وسوسه‌‌های شیطان را ترک کن، زیرا الله از نیت، خیرخواهی و اخلاص قلبت آگاه است.
بدون شک، ریا شرک است، و از محرّمات می‌باشد؛ ولی بر زن و مرد مسلمان روا نیست به بهانه‌ی ترس از ریا، دعوت الی‌الله و امر به معروف ونهی از منکر را ترک کند. باید از این کار پرهیز شود و در میان زنان و مردان به دعوت بپردازد. مرد و زن در امر به معروف و نهی از منکر برابرند.
الله می‌فرماید: ﴿وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِيَآءُ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَيُطِيعُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ أُوْلَٰٓئِكَ سَيَرۡحَمُهُمُ ٱللَّهُۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ٧١﴾ [التوبة: ۷۱]. «مردان و زنان با ایمان، ولی و دوست یکدیگرند؛ امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند؛ نماز را بر پا می‌دارند؛ و زکات را می‌پردازند؛ و الله و رسولش را اطاعت می‌کنند؛ بزودی الله آنان را مورد رحمت خویش قرار می‌دهد؛ الله توانا و حکیم است».
شیخ ابن باز ـ مجلة البحوث، شماره ۳۷ ـ ص (۱۷۱ ـ۱۷۲)