[۵] حکم فراموش کردن قرآن کریم
س:کسی که قرآن را حفظ کرده سپس آن را فراموش کرده حکمش چیست آیا سزا داده می‌شود یا نه؟
ج: الحمدلله وحده، والصلوة والسلام علی رسوله وآله وصحبه.. وبعد:
قرآن کلام الله تعالی است و بهترین کلام و مجمع احکام است، تلاوت آن عبادتی است که دل‌ها را نرم می‌کند و منافع بی‌شمار دیگر دارد، به همین خاطر پیامبر ج فرمان داده که همواره قرآن مورد تلاوت قرار گیرد تا فراموش نشود، بنابراین می‌فرماید: «تَعَاهَدُوا هَذَا الْـقُرْآنَ فَوَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَهُوَ أَشَدُّ تَفَلُّتًا مِنْ الْـإِبِلِ فِي عُقُلِهَا» [۱۴۸۱]. «همواره این قرآن را بخوانید، سوگند به ذاتی که جان محمد ج در دست اوست قرآن سریعتر از شتری که زانویش بسته باشد می‌گریزد».
پس شایسته نیست حافظ قرآن ازتلاوت آن غافل بماند و در دوره کردن آن کوتاهی بورزد، بلکه باید برای خود مقداری در نظر بگیرد و روزانه آن را بخواند تا این گونه به او در حفظ قرآن کمک نماید و مانع فراموشی آن شود؛ و او به امید دریافت پاداش و استفاده کردن از احکام قرآن در عقیده و عمل، به تلاوت آن بپردازد.
امّا اگر کسی بخشی از قرآن را حفظ کرد و سپس به علت مشغول بودن یا به سبب غفلت آن را از یاد برد، گناهکار نمی‌شود. حدیثی که در آن در مورد فراموش کردن قرآن وعید آمده صحت ندارد.
وبالله التوفیق و صلی الله علی نبینا محمد واله وصحبه وسلم
فتاوای انجمن دائم پژوهش‌‌های علمی و افتا (۴/۶۵، ۶۴)
[۱۴۸۱] بخاری۵۰۳۳ و مسلم ۷۹۱.