[۲۴۳] حکم نگهداری تلویزیون و تماشای آن
شیخ ابن باز / میگوید: تلویزیون وسیلهی خطرناکی است و ضررش مانند سینما و حتی بیشتر از آن است. بیشتر رسالههای نوشته شده در مورد تلویزیون و نظریهی متخصصین و کارشناسان نیز گفتار کسانی را تأیید میکند که معتقدند تلویزیون پدیدهی خطرناکی است که به اخلاق، عقیده و ارزشهای جامعه آسیب میرساند. دلیل آنها هم نمایش مواردی است مانند نمایشهای فتنهانگیز و بدنهای لخت و نیمهلخت، سخنرانیهای مخرب، نوشتههای کفرآمیز، تشویق به تشابه با کفار در اخلاق ومعاشرت، احترام به بزرگان و رهبران آنان، تشویق به دوری از اخلاق و زندگی اسلامی، تحقیر علما و قهرمانان مسلمان و نمایش آنها به شکلی که موجب تحقیر آنها میشود، نفرت و رویگردانی از روش زندگی رهبران اسلامی و نیز بیان راههای مکر، حیله، غارت، غصب، و پدید آوردن کینه و دشمنی بین مردم.
بدیهی است هر پدیدهای که این مفاسد را در پی داشته باشد، پرهیز از آن واجب است و سد راههای ترویج این مفاسد لازم و ضروری است. اگر برادران متدین، مردم را از تماشای تلویزیون برحذر دارند ملامت نیستند؛ زیرا این نوعی خیرخواهی برای بندگان الله تعالى است.
کسانی که معتقدند با مراقبت دقیق میتوان جلوی استفادهی نامشروع از تلویزیون را گرفت، سخت دراشتباهند. زیرا سرپرست خانواده همیشه نمیتواند از فرزندان مراقبت کند. خصلت مردم امروزه تقلید از بیگانگان و الگو پذیری از آنان است؛ کمتر مسئولی به وظیفه خود عمل میکند. به ویژه در این عصر و زمان که بیشتر مردم به مسائل پوچ و بیهوده عادت کردهاند و به چیزهای باطل و بیاساس روی آوردهاند. ازهدایت گریزان هستند؛ بهترین دلیل مواردی است که از طریق رادیو و تلویزیون پخش میشود. و صلی الله علی عبده و رسوله محمدوآلهوصحبه.
شیخ ابن باز – مجموع فتاوی و مقالات متنوعة (۳/۲۲۷)