[۲۲۱] حکم مرشدی (پیری) که از مریدانش می‌خواهد در وقت معصیت او را یاد کنند، چیست؟
س: مرشدی خطاب به مرید خود که قصد درس خواندن در اروپا را دارد به هنگام خداحافظی می‌گوید: پسرم! هرگاه نفس تو در آن جا تمایل به گناه کرد، مرشد خود را یاد کن، الله تو را از آن بدی و فحشا باز می‌دارد!؟ آیا این عمل شرک به الله است؟
ج: این عمل گناه بسیار بزرگ و شرک به الله است، چون این شخص به مرشد خود پناه برده تا او را نجات دهد. لازم بود که می‌گفت: الله را یاد کن، از پروردگارت کمک و توفیق بخواه و به این روش پایدار باش.
اما این که به او سفارش می‌کند در وقت گناه، شیخ خود را یاد کند! این کار از اشتباهات بزرگ صوفی‌‌های منحرف است که مریدان و شاگردان خود را توجیه می‌کنند، تا به جای الله آن‌‌ها را عبادت کنند و به آن‌‌ها پناه آورند و در رفع نیاز‌ها و دفع مشکلات به آن‌‌ها توکل نمایند!؟ این عمل شرک اکبراست. «پناه بر الله از این عمل».
بنابراین بر هر شخص لازم است که از الله بترسد و در هنگام مصیبت و مشکل فقط به الله پناه برد و از او کمک و توفیق را بخواهد، نه به مرشدی که به او آموزش می‌دهد تا به خود مرشد پناه ببرد!؟ و الله المستعان.
شیخ ابن باز - مجلة البحوث - (۳۹) ص ۱۴۹)