فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

فهرست کتاب

[۹۱] حکم نگهداری تلویزیون و تماشای آن

[۹۱] حکم نگهداری تلویزیون و تماشای آن

س: حکم نگهداری تلویزیون و تماشای آن چیست؟

ج: تلویزیون وسیله‌ی خطرناکی است و ضرر‌های بزرگی همانند سینما یا بدتر از آن دارد. با توجه به کتاب‌هایی که در مورد آن تألیف شده و با عنایت به نظر آگاهان و متخصصان در این زمینه در کشور‌های عربی و غیر عربی پی برده ایم که تلویزیون خطرناک است و زیآن‌‌های زیادی برای عقیده، اخلاق و اوضاع جامعه دارد، به دلیل این که در آن اخلاق زشت نمایش داده می‌شود و منظره‌‌های فتنه انگیز، تصاویر عریان و نیمه عریان و سخنرانی‌های انحرافی و گفتار‌های فتنه آمیز و تشویق به مشابهت با کافران در اخلاق و لباس، در آن ارائه می‌گردد. از طریق تلویزیون بزرگان و رهبران کفار تعظیم و بزرگداشت می‌شوند و نوعی بی‌علاقگی به رفتار و اخلاق و لباس مسلمین در آن ترویج می‌شود. علمای مسلمین و قهرمانان اسلام در آن تحقیر می‌شوند و تصاویری نفرت انگیز و تحقیر آمیز از آن‌‌ها نشان داده می‌شود.

در تلویزیون شیوه‌‌های مکر و فریبکاری و سرقت و قاپیدن و انواع توطئه و تجاوز بر مردم در آن آموزش داده می‌شود.

تردیدی نیست هر آنچه که این گونه باشد و چنین مفاسدی را به دنبال داشته باشد باید از آن جلوگیری نمود و پرهیز کرد و راه‌هایی که به آن می‌انجامند بسته شوند، پس هرگاه برادران ملتزم از تلویزیون جلوگیری کنند و مردم را از آن برحذر دارند نباید مورد ملامت قرار گیرند؛ چون این خیر خواهی برای بندگان خداوند است.

هر کسی که ادعا کند تلویزیون از این بدی‌ها سالم و به دور است و آنچه در آن پخش می‌شود درست است، اشتباه بزرگی مرتکب شده، چون کسی نمی‌تواند همیشه مواظب باشد و اغلب امروزه مردم از خارجی‌‌ها تقلید می‌کنند و از خارج، الگو برداری می‌نمایند. و از طرفی مسئولین و سرپرستان به ندرت انجام وظیفه می‌کنند. به خصوص این زمان که مردم خیلی زیاد به لهو و لعب و امور بیهوده و باطل و مواردی که از هدایت باز می‌دارد روی آورده‌اند.

وضعیت موجود بهترین شاهد و گواه بر این مدّعا است چنان که در رادیو و تلویزیون مشاهده می‌کنیم که از برنامه‌‌های آن‌‌ها مورد مراقبت کافی که مانع از آسیب هایشان باشد قرار نگرفته‌اند. از پروردگار می‌خواهیم که حکومت ما را توفیق دهد تا در راستای اصلاح امت و نجات و سعادت آن در دنیا و آخرت گام بردارد.

شیخ ابن باز – الأدلة الکاشفة لأخطاء بعض الکتاب – ص (۴۰).