[۱۱۱] حکم بیرون رفتن زن از خانه در حالی که خودش را عطر زده و آرایش کرده است
س: حکم عطر زدن زن و آرایش کردن و بیرون رفتن او با این وضعیت از خانه به مدرسه چیست؟ آیا میتواند این کار را بکند؟ آرایشی که برای زن مسلمان حرام است چیست؟
ج: بیرون رفتن زن به بازار در حالی که عطر و خوشبویی استفاده کرده حرام است؛ چون پیامبر ج میفرماید: «الْـمَرْأةُ إِذَا استَعْطَرَتْ فَمَرَّتْ بِالْـمَجْلِسِ فَهِيَ كَذَا وَكَذَا». یعْنِی: زَانِيَةً «زن وقتی عطر استفاده کرد و از مجلسی عبور کرد چنین و چنان است».یعنی زنا کار است [۲۰۳۶].
این کار سبب فتنه میشود، اما اگر زن سوار ماشین میشود و بوی عطر او فقط به مشام محارم او میرسد و فوراً بدون آنکه مردی اطراف مدرسه باشد از ماشین پایین بیاید، اشکالی ندارد، چون ممنوعیتی وجود ندارد، و او در ماشین خود مانند این است که در خانهاش باشد از این رو جایز نیست که کسی به زنش اجازه دهد که تنها با راننده سوار ماشین شود، چون این خلوت است اما اگر زن از کنار مردها میگذرد جایز نیست که خودش را معطر کند.
دوست دارم در اینجا زنان را تذکر دهم که بعضی از آنها در ایام رمضان با خوشبویی و همراه داشتن عطر به مسجد میآیند و از آن به زنها میدهند تا استفاده کنند، زنها در حالی که از مسجد بیرون میآیند که معطر هستند، و حال آن که پیامبر ج فرموده است: «أَيُّمَا امْرَأَةٍ أَصَابَتْ بَخُورًا فَلاَ تَشْهَدْ مَعَنَا الْـعِشَاءَ الآخِرَةَ [۲۰۳۷]. «هر زنی که خوشبویی استفاده میکند با ما در نماز عشا شرکت نکند». اما اگر بخور و خوشبویی را برای خوشبو کردن مسجد بیاورد اشکالی ندارد.
اما در مورد آرایشی که زن میتواند آن را برای زنها آشکار کند باید گفت که همه زینتها و آرایشهای متداول و مباح بین زنها جایز است، اما آرایش هایی که جایز نیست مانند لباس نازکی که پوست بدن پیدا میشود و یا استفاده از لباس بسیار تنگ جایز نیست، چون این در حکم زن هایی است که پیامبر ج میفرماید: «صِنْفَانِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لَمْ أَرَهُمَا... وَنِسَاءٌ كَاسِيَاتٌ عَارِيَاتٌ، مُمِيلاَتٌ مَائِلاَتٌ، رُءُوسُهُنَّ كَأَسْنِمَةِ الْـبُخْتِ الْـمَائِلَةِ، لاَ يَدْخُلْنَ الْـجَنَّةَ وَلاَ يَجِدْنَ رِيحَهَا [۲۰۳۸]. «دو گروه از اهل دوزخاند که من آنها را ندیده ام....زنهایی که لباس پوشیدهاند اما لخت هستند دیگران را به خود متمایل میکنند و خود به دیگران میل میکنند، موی سرشان مانند کوهان شتر است، این زنها بوی بهشت را نمییابند».
الشیخ ابن عثیمین- من الأحکام الفقهیة فی الفتاوی النسائیة ص (۵۳- ۵۴).
[۲۰۳۶] احمد۴/۴۰۰، ۴۱۳، ۲۴۱۸ ابو داود ۴۱۷۳ و ترمذی ۲۷۸۶. [۲۰۳۷] مسلم (۴۴۴). [۲۰۳۸] مسلم (۲۱۲۸).