[۱۴۰] اعلامیه‌ای از طرف شیخ ابن باز در مورد آوردن غیر مسلمان به جزیرة العرب
الحمد لله رب العالمين، والعاقبة للمتقين، والصلاة والسلام علي أشرف الانبياء والمرسلين، نبينا وإمامنا محمد وعلي آله وصحبه ومن اهتدي بهديه الي يوم الدين، اما بعد:
بسیاری از مردم به من مراجعه نموده و اظهار گلایه نموده‌اند که مردم، بسیاری از رانندگان و خدمتکاران غیرمسلمان را استخدام نموده و در مواردی بدون ضرورت و نیاز مبرم این کار را می‌کنند، و اظهار داشته‌اند این کار پیامد‌های ناگواری از نظر عقیدتی و اخلاقی برای جامعه اسلامی‌خواهد داشت.
این برادران از من تقاضا نمودند در این موضوع مطالبی را از باب نصیحت و خیرخواهی عرض نمایم تا شاید مردم توجه نموده و از این کار باز بیایند.
فأقولُ مستعیناً بالله: در پاسخ می‌گویم: بدون تردید وجود خدمتکاران و رانندگان در میان مسلمانان و منازل و خانواده و فرزندانشان نتایج و عواقب وخیمی‌خواهد داشت که بر دانایان و آگاهان معلوم است. بسیاری از مردم از این موضوع بسیار ناراحت هستند.
بسیاری از این کارگران و رانندگان و خدمتکاران مرتکب اعمالی می‌شوند که با ارزش‌‌ها و جایگاه مقدسی که این سرزمین ازآن برخوردار است در تضاد است، بسیاری از مردم به سادگی از کنار این موضوع می‌گذرند و در آوردن این افراد از خارج، تساهل به خرج می‌دهند.
بیشترین خطری که از طرف این خدمتکاران و رانندگان، جامعه را تهدید می‌کند، خلوت این خدمتکاران با زنان است که خیلی راحت در منازل رفت و آمد می‌کنند با زنان اختلاط می‌کنند، با هم به مسافرت می‌روند.
خطر خدمتکاران زن کمتر از مردان نیست؛ زیرا خدمتکار زن بخصوص زنانی که جوان و زیبا هستند و التزام به حجاب هم ندارند، زیرا محیطی که این زنان در آن بزرگ شده‌اند، هیچ قید و بندی در آن وجود ندارد و آزادی مطلق حاکم است که خیلی راحت در هر مکانی که بخواهند می‌روند و هر نوع تصویر و نمایش و فیلم عاشقان‌های که بخواهند نگاه می‌کنند. علاوه از این‌‌ها افکار انحرافی و مذاهب باطل و مد‌های مخالف با تعالىم اسلامی را که به همراه خود به جامعه‌ی اسلامی می‌آورند، خطر را چند برابر افزایش می‌دهد.
با توجه به این موارد کفار و مشرکین اجازه ندارند در جزیرة العرب اقامت گزینند؛ زیرا رسول الله ج وصیت نمودند کفار را از جزیرة العرب خارج کنند.
غیر مسلمانان اجازه ندارند به این سرزمین وارد شوند؛ مگر بنا به موارد خاص و ویژه.
در جزیرة العرب دو دین و آئین نمی‌توانند یک جا جمع شوند، زیرا این سرزمین مرکز اسلام، محل نزول وحی و سرچشمه‌ی اسلام است. کفار و مشرکین- تا قیامت- نمی‌توانند در آن وارده شده و اقامت گزینند. مگر به صورت موقتی و بنا بر ضرورت و نیاز که حاکم جامعه‌ی اسلامی آن را تشخیص دهد. مانند سفیران کشور‌های خارجی و فروشندگان مواد غذایی و مانند آن که از مسلمانان به آن نیاز دارند و از خارج وارد می‌شود که بازرگانان خارجی به صورت موقتی رفت و آمد می‌کنند.
وجود غیر مسلمان در جزیرة العرب تهدیدی است برای عقیده و اخلاق مسلمانان و تعدی از دستورات شرع مبین. در مواردی همین ارتباط با کفار منجر به دوستی و محبت با آنان شده و رفته رفته فرد متصف به اخلاق و رفتار آنان می‌شود.
اگر کسی ناچار برای منزل خود خدمتکاری یا برای ماشین خود رانند‌های استخدام کند بر او واجب است از میان مسلمانان فرد بهتری را انتخاب که انسانی شایسته و اهل خیر باشد و از فسق و فساد دور باشد زیرا بعضی از مسلمانان ادعای اسلام دارند اما از اعمال اسلامی فاصله دارند. مسلمانان اجازه ندارند از میان کفار و مشرکین برای خود خدمتکار و یا راننده و... استخدام کنند.
از الله تعالى مسئلت داریم وضعیت مسلمانان را سامان بخشیده و دین و اخلاقشان را حفاظت کند، و آنان را از آن چه که برایشان حلال نموده فراوان عطا کند تا از حرام بی‌نیاز باشند. الله تعالى ولی امر مسلمین را در در آن چه که به خیر و صلاح مسلمین است توفیق دهد، و بتواند اسباب نشر و فساد را ریشه کن کند.
شیخ ابن باز- مجلة الدعوة- شماره (۱۰۳۷) مورخه‌ی ۲۴/۸/۱۴۰۸هـ