فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

[۱] حکم نماز بدون اذان

س: نماز خواندن بدون اذان چه حکمی‌دارد؟

ج: نماز بدون اذان جایز نیست؛ زیرا اذان در هر شهری بر مسلمانان فرض کفایه است. همچنین بر مسافران لازم است که برای نماز اذان بدهند، چنان که رسول الله ج در سفرهایش چنین می‌کرد. از رسول الله ج ثابت است که ایشان به مالک بن حویرث س که می‌خواست به‌همراه دوستانش به شهر خود برگردند گفت: «إذَا حَضَرتِ الصَّلاةُ فَلْيُؤذِّن لَكُمْ أحَدُكُمْ وَلْيَؤُمُّكُمْ أكْبَرُكُمْ» [۶۶۱]. «هرگاه، وقت نماز فرا رسید، یکی از شما اذان بگوید و کسی که از لحاظ سنی از دیگران، بزرگتر است امامت کند».

بنابراین اگر ساکنان شهری اذان را ترک دهند گناهکار می‌شوند. رسول الله ج هر وقت می‌خواست بر قومی حمله کند تا صبح منتظر می‌ماند، اگر صدای اذان را در محل می‌شنید از جنگ خودداری می‌کرد و اگرنه بر آنان حمله می‌کرد. لیکن اذان شرط صحت نیست و چنانچه بدون اذان نماز خواندند نمازشان صحیح است (ولی گناهکارند).

و بالله التوفیق، و صلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم

فتاوای انجمن دایمی مباحث علمی و افتا (۶/۵۵-۵۶)

[۶۶۱] بخاری (۶۲۸) و مسلم (۶۷۴).