[۴۹] سخنرانی در جشن‌ها و مناسبت‌ها
س: در برخی مراسم و مجالس دید و بازدید، سیاحتی و یا مهمانی‌‌ها فرصتی پیش می‌آید که دعوتگران مرد و زن سخنانی الهی و نصیحت گونه ایراد کنند. جزاهم الله! در چنین شرایطی عد‌های اعتراض می‌کنند که این کار بدعت است و می‌گویند: رسول الله ج در این گونه مراسم سخنرانی نکرده است. روش صحیح را برایمان بیان فرمایید. الله شما را حفظ کند.
ج: گفتن سخنان حاوی نصیحت و راهنمایی ایرادی ندارد. این اجتماعات، مکان مناسبی برای این گونه سخنان است. چرا که باعث آگاهی جاهلان، بر حذر داشتن از مسایل خلاف شرع، تشویق به عبادت و مسابقه درکار‌های خیر میشود. به طور کلی در این گونه مراسم سخنانی گفته میشود، اعم از سخنان مفید و حرام و ناجایز، مانند: غیبت و سخن چینی و... وقتی وضعیت این گونه است متوجه کردن اهل مجلس به ذکر الله وآیات قرآن، علم و مسایل دینی، از سکوت بهتر است، تا اهل مجلس به کار حرام مشغول نشوند.
مجالس رسول الله ج همیشه با قرائت قرآن، آموزش علم و بیان تعالىم اسلامی همراه بوده است. مجالس صحابه و علمای سلف به همین صورت تشکیل می‌شده است. دلیل آن کثرت روایاتی است که از آنان در مورد احکام، تفسیر، پند و ارشاد به جا مانده است و بدیهی است که همه‌ی این روایات را در خطبه‌‌ی جمعه، عید یا مدرس‌های مخصوص یاد نگرفته‌اند.
واقعیت بیانگر آن است که آنان در مجالس خود دعوت الی‌الله و وعظ و ارشاد داشته‌اند. حال فرقی نداشت که آن مجلس در مسجد یا بازار یا منزل و یا سفر و... باشد و این دلیل آشکاری است که پیامبر ج و صحابه ش مجالس خود قیل و قال، غیبت و سخن چینی و... نمی‌کرده‌اند و همچنین تا پایان مجلس ساکت نبودند، بلکه مجالس شان با علم سودمند و عمل صالح همراه بوده است.
فتوا با امضای شیخ ابن جبرین ـ ۲۷/۷/۱۴۲۱ هـ.