فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

فهرست کتاب

[۴۷] استفاده از ظروف طلا و نقره

[۴۷] استفاده از ظروف طلا و نقره

س: اگر ظروف با طلا روکش داده شود و طلای خالص نباشد، آیا استفاده از آن حرام است؟ آیا حدیث: «لا تأكلوا في آنية من الذهب والفضة». «در ظروفی که از طلا و نقره هستند غذا نخورید» شامل آن می‌گردد؟

ج: بله، علما تصریح کردند که چنین ظروفی مشمول نهی می‌شوند، و پیامبرج می‌فرماید: «لَا تَشْرَبُوا فِي آنِيَةِ الذَّهَبِ وَالْـفِضَّةِ وَلَا تَأْكُلُوا فِي صِحَافِهَا؛ فَآنها لَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَنَا فِي الْـآخِرَةِ» [۱۵۶۳]. «در ظروف طلایی و نقر‌های آب ننوشید و در کاسه‌‌های طلایی و نقر‌های غذا نخورید، چون این‌‌ها بهره (کافران) در دنیا هستند و بهره ما در آخرت می‌باشند».

پیامبر ج می‌فرماید: «مَنْ شَرِبَ فِي إِنَاءٍ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ فِضَّةٍ فَإِنَّمَا يُجَرْجِرُ فِي بَطْنِهِ نَارًا مِنْ جَهَنَّمَ» [۱۵۶۴] . «هر‌کس در ظروفی طلایی یا نقر‌های بخورد یا بیاشامد در شکمش آتش دوزخ را می‌بلعد».

دارقطنی و بیهقی از عمرس و او از پیامبرج روایت می‌کند که فرمود: «مَنْ شَرِبَ فِى إِنَاءِ ذَهَبٍ أَوْ فِضَّةٍ، أَوْ إِنَاءٍ فِيهِ شَىْءٌ مِنْ ذَلِكَ فَإِنَّمَا يُجَرْجِرُ فِى بَطْنِهِ نَارَ جَهَنَّمَ» [۱۵۶۵]. «هرکس در ظرفی طلایی یا نقر‌های بخورد و یا در ظرفی بخورد که مقداری از طلا و نقره داشته باشد، در حقیقت آتش دوزخ را در شکمش داخل می‌کند».

پس فرموده پیامبرج که فرمود: «مَنْ شَرِبَ فِي إِنَاءٍ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ فِضَّةٍ». «هر‌کس در ظرفی طلایی یا نقر‌های بنوشد».

این نهی، همه ظروفی را که از طلا و نقره باشند یا با طلا و نقره روکش داده شده باشند شامل می‌گردد. چون ظرفی که روکش داده شده باشد زیبایی طلا را دارد، و به تصریح حدیث، جایز نیست، و همچنین ظرف‌‌های کوچکی همچون لیوآن‌‌های چای خوری و قهوه خوری، و قاشق‌‌ها اگر از طلا یا نقره باشند نوشیدن در آن جایز نیست و باید از آن دوری کرد. اگر خداوند به بندگان روزی فراوان داده باید به شریعت و آئین الهی پایبند باشند و از چهار چوب آن خارج نگردند، اگر رزق و روزیش اضافه است باید به بندگان نیازمند خداوند کمک نماید و اسراف نکند.

شیخ ابن باز – مجموع فتاوی و مقالات متنوعة (۴/ ۱۲۴)

[۱۵۶۳] بخاری (۵۴۲۶)، مسلم (۲۰۶۷). [۱۵۶۴] مسلم (۲۰۶۵). [۱۵۶۵] الدار القطنی فی«سننه» (۱/۴۰) و قال: «اسناده حسن» و البیهقی فی«الکبری» (۱۰۶).