[۴۲] پدر می‌تواند از مهریه دخترش برای خودش چیزی بردارد تامادامی که دختر از این کار متضرر نشود
س: در برخی مناطق رسم بر آن است که پدر و مادر مهریه‌ی دخترانشان را برای خودشان برمی‌دارند و چیزی به دختر نمی‌دهند؛ آیا این کار جایز است؟
ج: پدر می‌تواند در صورتی که دختر نیازی به مهرش نداشته باشد به مقداری که دختر متضرر نشود؛ برای خودش بردارد. رسول الله ج می‌فرماید: «أَنتَ ومالُكَ لأبيك».
(ای فرزند) تو و سرمایه ات هردو از آن پدرت هستید [۱۳۴۵].
رسول الله ج می‌فرماید: «إِنَّ أَطْيَبَ مَا أَكَلْتُمْ مِنْ كَسْبِكُمْ وَإِنَّ أَوْلَادَكُمْ مِنْ كَسْبِكُمْ» [۱۳۴۶]. «بهترین چیزی که از آن بخورید کسبتان است و همانا فرزندان شما از کسب شما هستند».
وبالله التوفیق، و صلی الله علی نبینا محمد و آله وصحبه وسلم
فتاوای انجمن دائم پژوهش‌‌های علمی و افتا (۱۹/۷۱)
[۱۳۴۵] أخرجه جماعة من الصحابة، و بزیادة عند بعضهم: أحمد (۲/۲۰۴) و ابن ماجه (۲۲۹۱) و ابن حبان (۴۲۶۲،۴۱۰) و ابن أبی شیبة (۳۶۲۱۷) و أبو یعلی (۵۷۳۱) و الطبرانی فی (الصغیر) (۹۴۷،۲) و (الأوسط) (۷۰۸۸،۶۷۲۸،۶۵۷۰،۳۵۳۴،۵۷) و (الکبیر) (۱۰۰۱۹،۶۹۶۱) و (البزار) (۲۹۵) و هو حدیث یصل بمجموع طرقه إلی مرتبة الحسن. انظر: (تلخیص الحبیر) ۳/۱۹۰،۱۸۹ (۱۵۴۸) و کشف الخفا ۱/۲۳۹-۲۴۱ (۶۲۸). [۱۳۴۶] أحمد (۲/۲۱۴،۱۷۹) و (۶/۲۰۱،۱۶۲،۴۱) و أبوداود (۳۵۳۰) و الترمذی (۱۳۵۸) و قال: «حسن صحیح» و النسائی (۴۴۵۰) وابن ماجه (۲۲۹۲،۲۲۹۰) و البیهقی فی (الکبری) (۱۵۵۲۸) و الحدیث فی (صحیح أبی داود) للألبانی، برقم (۳۰۱۵).