[۶۷ ] شکستن روزه‌ی نفلی به خاطر خویشاوندان
س: مردی عادت دارد که روز‌های دوشنبه و پنج شنبه و دیگر روز‌های مستحب را روزه بگیرد، اگر یکی از روز‌ها مصادف با جشن خانوادگی و یا مهمانی بود، آیا بهتر است که روزه‌اش را نگه دارد و از خویشاوندان معذرت خواهی کند یا این که روزه‌اش را افطار کند؟
ج: در این صورت باید بنگریم که مصلحت چه می‌طلبد، اگر ادامه‌ی روزه باعث رنجش و سوء ظن خویشاوندان می‌گردد، می‌تواند روزه را بشکند؛ روزه دار نفلی صاحب اختیار خویش است و با شکستن روزه از یک جهت اجابت دعوت نموده و از طرفی دیگر موجبات اُنس و محبت و استحکام روابط خانوادگی را فراهم نموده است، اما اگر او را معذور می‌دانند و به او بدگمان نمی‌شوند، شکستن و یا ادامه‌ی روزه برایشان چندان مهم نیست، بهتر است که روزه‌اش را کامل کند؛ زیرا الله تعالى می‌فرماید: ﴿وَلَا تُبۡطِلُوٓاْ أَعۡمَٰلَكُمۡ﴾ [محمد: ۳۳]. «اعمال خود را باطل نکنید».
و اگر در مهمانی یا در عروسی روزه‌اش را شکست، نظر به مواظبت بر اعمال، مستحب است که روزه‌ی آن را قضا آورد.
با امضای شیخ ابن جبرین- ۱۲/۱۱/۱۴۲۳هـ