[۱۵۹] اهانت به کارگران اذیت و آزار آنان ظلم است
س: باید عرض کنم بعضی از کسانی که کفالت و سرپرستی کارگران را بر عهده دارند با کارگران با تندی و خشونت برخورد می‌کنند، آنان را می‌زنند و ناسزا می‌گویند، ناگفته پیدا است که این بیچاره‌‌ها برای رسیدن به لقم‌های نان این همه رنج و سختی را تحمل می‌کنند و تن به این کار‌های طاقت فرسا می‌دهند، شما به این افراد چه نصیحتی دارید؟
ج: این کار از نظر شرعی و عقلی هیچ توجیهی ندارد و قطعاً ناجایز است؛ زیرا کفیل این افراد را آورده تا کار کنند نه اینکه غلام و برده او باشند، اگر این کفیل نسبت به کار آنان ناراضی است، آن‌‌ها را تهدید به اخراج کند یا اینکه کارگری را که کم کاری می‌کند در پست پایین‌تری بگمارد.
کفیل وسرپرست کارگران باید رب العالمین را در نظر بگیرد و به موقعیت و امکاناتی که در اختیار دارد مغرور نشود. و بداند الله تعالی قدرت دارد که از او انتقام بگیرد و او را عذاب دهد و حق این بیچارگان و مستضعفان را که نمی‌توانند از حق خود دفاع کنند، بگیرد؛ زیرا حامی‌آین مظلومان الله تعالی است.
بنابراین کفیل و سرپرست موظف است حقوق کارگران را رعایت کند و از ظلم به آنان بپرهیزد. و خداوند از ظلم ظالمان با خبر است.
شیخ ابن جبرین – الدر الثمین فی فتاوی الکفلاء و العاملین، ص (۵۷)