[۵۷] شک در وضو بی‌تأثیر است
س: شخصی به علت طولانی بودن مدت وضویش دچار شک و تردید می‌گردد که:
- آیا وضویش در اثر ادرار، دستشویی و یا ادرار و یا خارج شدن باد و... شکسته است یا نه؟
- آیا اصل همان طهارت است و نباید به شک و گمان توجه نماید؟ این شخص چه کار می‌کند؟
ج: هر وقت شخص وضو بگیرد و سپس در مورد پیش آمدن بی‌وضویی (حدث) دچار شک بگردد، این شک هیچ تأثیری بر وضوی او ندارد. اگر چنانچه بی‌وضو بود و شک کند که آیا گرفته یا نه، این شک نیز بی‌تأثیر است و شخص مذکور بی‌وضو محسوب می‌شود، زیرا مطابق قاعده‌ی (بقاء ما کان علی ما کان) یقین با شک و گمان زایل نمی‌گردد، مگر این‌که دلیل زایل شدنش به اثبات برسد.
شخصی نزد رسول الله ج آمد و گفت که در نماز چیزی را احساس می‌کند، رسول الله ج در جواب فرمود: «لَا يَنْصَرِفْ حَتَّى يَسْمَعَ صَوْتًا أَوْ يَجِدَ رِيحًا» [۶۴۴]. رواه الجماعة إلا الترمذی. «شخصی که خیال می‌کند که در نماز چیزی را احساس می‌نماید نباید از نماز منصرف شود تا این که صدایی بشنود و یا بویی را احساس نماید (چیزی از شکمش بیرون بیاید)» .
در حدیثی دیگر رسول الله ج می‌فرماید: «إِذَا وَجَدَ أَحَدُكُمْ فِي بَطْنِهِ شَيْئًا فَأَشْكَلَ عَلَيْهِ أَخَرَجَ مِنْهُ شَيْءٌ أَمْ لَا فَلَا يَخْرُجَنَّ مِنْ الْـمَسْجِدِ حَتَّى يَسْمَعَ صَوْتًا أَوْ يَجِدَ رِيحًا» [۶۴۵]. رواه مسلم و الترمذی. «هرگاه چنین احساسی به شما دست داد از نماز منصرف نشوید تا این‌که صدایی بشنوید یا بویی را احساس کنید».
و بالله التوفیق، و صلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم
فتاوای انجمن دایمی مباحث علمی و افتا (۵/۲۸۰، ۲۸۱)
[۶۴۴] تخریج حدیث مذکور سابقاً گذشت. [۶۴۵] مسلم (۳۶۲) ترمذی (۷۵) همانند آن.