فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

[۲۱] پنهان کردن بعضی از امور خصوصی، از پدر و مادر

س: مردی بیش از چهل سال سن دارد، دارای مقام علمی والایی می‌باشد. متدیّن است و دارای خانواده و فرزندانی است. با تمام توان می‌کوشد که به پدر و مادرش نیکی کند. به شدّت تلاش می‌کند تا پدر و مادر از او خوشنود باشند؛ امّا رسیدگی به خانواده‌اش از نظر بهداشتی و امثال آن گاهی او را مجبور می‌نماید تا بعضی از امور شخصی‌اش را از پدر و مادرش پنهان نماید چون او نمی‌خواهد که پدر و مادرش پریشان و ناراحت شوند؛ زیرا می‌داند که اگر آن‌‌ها باخبر شوند با او مخالفت خواهند کرد، با این که کار‌های او ضرری به پدر و مادرش نمی‌رساند و هیچ حقی از حقوقشان را ضایع نمی‌کند، اگر او بخشی از امور خصوصی خود را از آن‌‌ها پنهان نماید؛ آیا گناهکار می‌شود؟

ج: توصیه ما به دیگران این است که به پدر و مادر خود نیکی کنند و بکوشند تا رضایت والدین را جلب نمایند، چون پیامبر ج می‌فرماید: «رِضَا الرَّبِّ مِن رِضَا الوالدين وَسَخَطُ الرَّبِّ فِي سَخَطِ الْـوَالِدين» [۱۴۸۶]. «رضامندی پروردگار در رضامندی والدین است، و ناخوشنودی پروردگار در ناخوشنودی پدر و مادر است».

امّا در هر دو جا کلمه (والد) را به صورت مفرد آورده است. بنابراین اگر زیانی به پدر و مادر نرسیده باشد و از فرزندانشان راضی نشوند پنهان کردن بعضی از امور شخصی از پدر و مادر به خاطر آن که ناراحت نشوند اشکالی ندارد، به شرطی که این پنهان کاری تأثیری بر وضعیت و سلامت آن‌‌ها نداشته باشد، و این امور پنهان گناه نباشد و نافرمانی پدر و مادر به حساب نیایند. والله اعلم

فتوا با امضای شیخ ابن جبرین در تاریخ: ۱۶ /۷/۱۴۲۵هـ

[۱۴۸۶] ترمذی ۱۸۹۹، البزار ۲۳۹۴ و حاکم ۴/۱۵۲ (۷۲۴۹) و آن را صحیح دانسته است؛امّا در هر دو جا کلمه (والد) را به صورت مفرد آورده است.