فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

[۳] این که الله تعالی دین را حفظ می‌کند، منافاتی با دعوت ندارد

س: بعضی این قضیه را مطرح می‌‌کنندکه الله‌تعالى حفظ دین را به عهده گرفته است لذا کاری‌که دعوتگران در راه خدمت به اسلام در پیش‌گرفته‌اند کاری است بیهوده و هیچ نیازی به‌آن نیست. پاسخ شما به این افراد چیست؟

ج: پاسخ این‌گروه آسان است، چرا که اعتراض آن‌‌ها اعتراض‌کسی است که ابزار و وسایل را انکار می‌کند و بدون شک انکار اسباب، گمراهی در دین و ساده‌لوحی و بی‌خردی است. آری! الله‌تعالى حفظ دین را به عهده گرفته است؛ اما با اسباب و وسایل، و این وسایل همان داعیان دین‌هستند که با نشر و بیان دین برای مردم و دعوت به‌سوی او تعالى آن را به عهده دارند.

این سخن مانند حرف کسی است که می‌گوید: ازدواج نکن چرا که اگر در تقدیر باشد که صاحب فرزندی شوی بطور قطع می‌شوی و در طلب روزی نرو چرا که اگر روزیت مقدر باشد فراهم می‌شود. لذا ما می‌دانیم وقتی‌الله‌تعالى می‌گوید: ﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ٩﴾ [الحجر: ۹]. «ما خود قرآن را فرستادیم و خود ما پاسدار آن می‌باشیم».

این کلام را الله‌تعالى حکیم با علم به این می‌‌گوید که اشیا فقط با اسباب پدید می‌آیند، لذا الله‌تعالى اسباب حفظ دین را که می‌شود با آن‌‌ها دین را حفاظت کرد، مقدر کرده است.

به همین علت می‌بینیم که الله تعالی دین را از بدعت‌‌های اعتقادی و عملی بوسیله‌ی علما حفظ می‌کند. این علما هستند که همواره با قلم و زبان حقایق را بیان می‌کنند و ناگزیر باید به وظیفه‌ای‌که الله تعالی برای دفاع از دین و حمایت و نشر آن بین بندگان برای‌ما فرض‌گردانیده است، عمل‌کنیم و به این صورت حفاظت مورد نظر دین تحقق خواهد یافت.

شیخ ابن عثیمین- کتاب الدعوة (۵)، (۲/۱۵۶- ۱۵۷)